Hiperglikemia (przecukrzenie) oznacza wysoki poziom cukru we krwi. U diabetyków przyczyny podwyższonego poziomu glukozy we krwi to zwykle źle leczona cukrzyca, np. źle dobrana dawka insuliny lub błąd w diecie. Objawy hiperglikemii (przecukrzenia) nie zawsze są rozpoznawane. Niekiedy dolegliwości mogą być nieznaczne lub pojawiać się tak wolno, że chory może nie być ich świadomy, co stanowi zagrożenie dla jego zdrowia i życia. Sprawdź, jakie są przyczyny i objawy hiperglikemii, na czym polega jej leczenie i pierwsza pomoc przy hiperglikemii. Spis treściHiperglikemia (przecukrzenie) - przyczynyHiperglikemia (przecukrzenie) - jak rozpoznać objawy?Hiperglikemia (przecukrzenie) - pierwsza pomocHiperglikemia (przecukrzenie) - leczenieHiperglikemia (przecukrzenie) - powikłania Hiperglikemia (przecukrzenie) oznacza wysoki poziom glukozy we krwi, czyli taki, gdy stężenie glukozy na czczo we krwi wynosi 100-125 mg/dl (nieprawidłowa glikemia na czczo), a dwie godziny po posiłku 140–199 mg/dl (nieprawidłowa tolerancja glukozy). U osób zdrowych stężenie cukru we krwi na czczo nie przekracza 99 mg/dl (prawidłowa glikemia na czczo), a 2 godziny po posiłku wynosi maksymalnie 140 mg/dl (prawidłowa tolerancja glukozy). GLIKEMIA POPOSIŁKOWA - normy. Prawidłowa glikemia poposiłkowa U chorych na cukrzycę typu 1 za zbyt wysoki uznaje się poziom glukozy we krwi przekraczający 110 mg/dl przed posiłkiem lub 140 mg/dl 2 godziny po posiłku. Z kolei u chorych na cukrzycę typu 2 będą to wartości w zakresie 123-185 mg/dl (średnio około 154 mg/dl). Należy jednak zaznaczyć, że wartości stężenia cukru na czczo i po posiłku mogą być różne u każdego diabetyka. Różnice te wynikają z typu cukrzycy, wieku chorego, czasu trwania choroby i obecności innych schorzeń (np. układu krążenia). Hiperglikemia (przecukrzenie) - przyczyny U diabetyków hiperglikemia najczęściej jest skutkiem źle leczonej cukrzycy, tj. przyjęcia niewłaściwych leków źle dobranej dawki insuliny użycia insuliny nieaktywnej pominięcia dawki leków przeciwcukrzycowych Do hiperglikemii może także dojść w wyniku zaniechania leczenia (odstawienia insuliny lub doustnych leków hipoglikemizujących). Hiperglikemia może się pojawić w czasie infekcji i stanów zapalnych, które zwiększają zapotrzebowanie na insulinę. Jednak trzustka cukrzyka nie jest w stanie wyprodukować jej w większej ilości. Zwiększa się stężenie glukozy we krwi, ale nie ma insuliny, która mogłaby zmniejszyć ten nadmiar. W konsekwencji dochodzi do wzrostu glikemii. Z kolei hiperglikemia dodatkowo osłabia mechanizmy odpornościowe: infekcja przeciąga się, łatwo o zakażenia bakteryjne i grzybicze, rany źle się goją. Podwyższony poziom cukru we krwi może być również wynikiem błędów dietetycznych - zjedzenia zbyt dużej porcji produktów zawierających węglowodany proste. Do hiperglikemii mogą doprowadzić także stres, zbyt mała aktywność fizyczna lub forsowny wysiłek fizyczny. Cukrzyca - cicha epidemia. Dlaczego coraz więcej ludzi choruje na cukrzycę? Ryzyko hiperglikemii zwiększają także niektóre leki, nie tylko te dostępne bez recepty (np. tabletki do ssania czy syrop przeciwkaszlowy), lecz także beta-blokery, epinefryna (adrenalina), tiazydy (grupa leków moczopędnych), kortykosteroidy, niacyna, pentamidyna (lek stosowany w pneumocystozowym zapaleniu płuc), inhibitory proteazy i niektóre leki przeciwpsychotyczne. Podawanie środków pobudzających, takich jak amfetamina, również może dać objawy hiperglikemii. U osób zdrowych hiperglikemia może wskazywać na niezdiagnozowaną cukrzycę. Ponadto hiperglikemię o różnym stopniu nasilenia stwierdza się u ponad połowy dawców narządów. W tym przypadku przyczyną hiperglikemii może być zaburzone wydzielanie insuliny, zmniejszona wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę, stosowanie środków inotropowych oraz przetaczanie płynów zawierających glukozę. Hiperglikemia może być także oznaką insulinoodporności, czyli odporności na działanie insuliny na poziomie komórkowym (zwykle w cukrzycy typu 2). Jolanta Mętrak, internista Hiperglikemia a stresMoja mama ma cukrzycę i bierze insulinę. Pomimo przestrzegania zaleceń diabetologa jej poziom glukozy jest czasem wysoki. Czy stres wpływa na wysokość poziomu glukozy we kwi? Jolanta Mętrak, internista: Stres na ogół podnosi poziom cukru we krwi poprzez działanie hormonów stresowych, które są antagonistyczne w stosunku do insuliny. Przestrzegam jednak przed przecenianiem roli stresu w nieprawidłowych poziomach cukru i jakby usprawiedliwianiem tej sytuacji. Najczęściej to nieprawidłowa dieta i brak wysiłku fizycznego jest przyczyną hiperglikemii. Hiperglikemia (przecukrzenie) - jak rozpoznać objawy? Objawy hiperglikemii (przecukrzenia) zwykle rozwijają się na tyle wolno, że mogą nie być zauważone przez diabetyków. Objawy hiperglikemii pojawiają się, gdy dochodzi do niedoboru insuliny, pozwalającej na dostarczanie glukozy do komórki. Gdy poziom cukru we krwi jest większy niż 180 mg/dl, pojawiają się: zwiększone pragnienie (dzięki płynom organizm może rozcieńczyć zbyt dużą ilość cukru) częste oddawanie moczu, zwłaszcza w nocy (organizm pozbywa się wraz z moczem nadmiaru cukru) bóle głowy trudności z koncentracją niewyraźne widzenie zmęczenie senność utrata masy ciała Przedłużona hiperglikemia może dawać objawy, takie jak: suchość, świąd lub infekcje skóry infekcje pochwy powolne gojenie się ran problemy z widzeniem bolesne, niewrażliwe na bodźce i zimne stopy utrata włosów na kończynach dolnych zaburzenia erekcji problemy żołądkowo-jelitowe, takie jak przewlekłe zaparcie lub biegunki Dieta cukrzyka zdaniem dietetyka. Ekspert radzi Hiperglikemia (przecukrzenie) - pierwsza pomoc Pierwsza pomoc przy hiperglikemii powinna być udzielona jak najszybciej od momentu pojawienia się pierwszych objawów wzrostu poziomu glukozy we krwi. W przeciwnym razie może dojść do poważnych powikłań. Najgroźniejszym z nich jest kwasica ketonowa, która może doprowadzić do śpiączki hiperglikemicznej, a nawet do śmierci. W przypadku wystąpienia objawów hiperglikemii, należy zadzwonić na pogotowie, niezależnie od tego czy chory stracił przytomność, czy jest świadomy. Jeśli stężenie glukozy jest zbyt duże, konieczne może być podłączenie kroplówki i insuliny. W większości przypadków osoba udzielająca pierwszej pomocy nie ma możliwości oznaczenia poziomu cukru we krwi chorego. Z tego powodu nie może sprawdzić, czy chory zmaga się z hipoglikemią, czy hiperglikemią. Dlatego lepiej nie podawać mu niczego słodkiego do zjedzenia lub wypicia, tylko poczekać na pogotowie. Objawy charakterystyczne dla hiperglikemii, czyli trudności z utrzymaniem równowagi, czasem bełkotliwa mowa czy utrata przytomności, są charakterystyczne także dla upojenia alkoholowego. Dlatego osoby drugie powinny zachować czujność oraz reagować, gdy spotkają osobę, która wydaje się być pod wpływem alkoholu. Jeśli chory jest przytomny i jest pewne, że przyczyną jego problemów ze zdrowiem jest hiperglikemia, należy podać mu do picia wodę z solą, która pomaga zapobiec odwodnieniu i wypłukać nadmiar cukru z organizmu. Jeśli chory jest nieprzytomny, objawami wskazującymi na hiperglikemię będą: zapach acetonu z ust sucha skóra przyspieszone tętno Wówczas nie pozostaje nic innego, jak tylko ułożyć go w pozycji bocznej ustalonej i kontrolować jego oddech i tętno. Należy też zadbać o utrzymanie ciepła chorego (np. okryć go kocem lub kurtką, płaszczem). Hiperglikemia (przecukrzenie) - leczenie Jeśli poziom glukozy we krwi jest wysoki, należy możliwie najszybciej dążyć do tzw. wyrównania cukrzycy, czyli osiągnięcia jak najlepszych wartości glikemii. Należy: przyjmować leki przeciwcukrzycowe lub insulinę we właściwych dawkach i w odpowiednim czasie jeść posiłki w odpowiednich ilościach i o właściwych porach, pić dużo wody często sprawdzać poziom glukozy we krwi i notować wyniki w dzienniczku samokontroli prowadzić aktywny tryb życia i regularnie ćwiczyć Jeśli ścisłe przestrzeganie planu leczenia cukrzycy nie spowoduje obniżenia poziomu cukru we krwi, być może potrzebna będzie zmiana leków, insuliny lub ich dawek, intensyfikacja wysiłku fizycznego lub przygotowanie dokładniejszego planu posiłków. Cukrzyca pod kontrolą – kryteria wyrównania glikemii Hiperglikemia (przecukrzenie) - powikłania Utrzymywanie się podwyższonego poziom cukru we krwi przez dłuższy czas może doprowadzić do poważnych powikłań, takich jak uszkodzenia nerwów, naczyń krwionośnych, utrata wzroku czy niewydolność nerek. Może się również zwiększyć ryzyko zakażeń. Hiperglikemia zwiększa także ryzyko zawału serca, udaru mózgu. Edukator diabetologiczny (w cukrzycy) - czym się zajmuje? Najpoważniejszym powikłaniem jest kwasica ketonowa. To poważne zaburzenie, które może pojawić się u chorych na cukrzycę szczególnie typu 1. Do kwasicy dochodzi, gdy brakuje insuliny. Organizm szuka innych źródeł energii. W celu uzyskania energii spalane są tłuszcze i tkanka mięśniowa. W tych warunkach powstają ciała ketonowe, które zakwaszają krew. Jednocześnie poziom glukozy we krwi jest wysoki. Zwiększenie ilości ciał ketonowych może doprowadzić do rozwoju kwasicy ketonowej. Czy masz stan przedcukrzycowy? Pytanie 1 z 11 Czy masz powyżej 45 lat?
Czy można naprawdę być uzależnionym od cukru, tak jak od kofeiny, alkoholu, tytoniu, kokainy? Czy nie zastanawiało Cię nigdy, dlaczego tak dużo się mówi o tym, jak ..1 dla zdrowia są alkohol, papierosy czy sól, a tak niewiele słyszymy o cukrze? Może chodzi o to, że detox od cukru się komuś nie opłaca?
Fot. andresr / Getty Images Pomiar cukru we krwi to badanie, które pozwala określić, czy dana osoba jest chora na cukrzycę. Pierwsza diagnoza opiera się na wyniku z glukometru, a jeśli jest on niepokojący, kolejną diagnostyką jest test obciążenia glukozą. Badanie jest nie tylko zalecane osobom chorym lub w grupie podwyższonego ryzyka, ale również jako profilaktyka. Pomiar cukru we krwi jest badaniem, które nie powinno być wykonywane tylko jako kontrola poziomu cukru u diabetyków. Ważne, aby stan zdrowia sprawdzały również zdrowe osoby. To szansa na wczesne wykrycie choroby i wdrożenie odpowiedniej terapii. Pomiar cukru we krwi – kiedy go przeprowadzać? Pomiar cukru we krwi powinien być traktowany jako rutynowe badanie, wykonywane z szeregiem innych, sprawdzających stan zdrowia (np. podczas badań okresowych). Lekarze zalecają, aby każda zdrowa osoba wykonywała tego typu test raz w roku. U kobiet w ciąży (między 24 a 28 tygodniem) wynik pozwala zdiagnozować tzw. cukrzycę ciążową. Test wykonują również osoby z hipoglikemią, a przez diabetyków jest robiony kilka razy dziennie w celu określenia bieżącego poziomu cukru. Polecamy: Objawy cukrzycy ciążowej, zalecana dieta i normy stężenia glukozy w organizmie Pomiar cukru we krwi – normy i tabela Polskie Towarzystwo Diabetologiczne ustaliło normy i tabele wyników uzyskanych przez pomiar cukru we krwi. Przyjęto, że u zdrowego człowieka poziom tej substancji na czczo powinien mieścić się w przedziale od 77 do 99 miligramów na decylitr. Jeśli odczyt będzie robiony po posiłku, trzeba wziąć pod uwagę, że wynik będzie znacznie przekraczał te normy. Jednak przyjęto, że po 2 godzinach od jedzenia nie powinien być wyższy niż 140 miligramów na decylitr u zdrowej osoby. Przekroczenie tych wartości (zarówno w jedną, jak i w drugą stronę) może oznaczać cukrzycę, ale wymagane jest kolejne badanie diagnostyczne. Normy zostały przedstawione w formie przedziałów, według których: WYNIK POZIOMU CUKRU WE KRWI INTERPRETACJA 70–99 mg/dL ( do mmol/L) prawidłowy poziom glukozy 100–125 mg/dL ( do mmol/L) nieprawidłowy poziom glukozy na czczo (stan przedcukrzycowy) 126 mg/dL ( mmol/L) lub powyżej tej wartości jeśli taki wynik odnotowany jest w dwóch pomiarach, to diagnozowana jest cukrzyca Jeśli chodzi o test doustnego obciążenia glukozą, wykonywany jako potwierdzenie pierwszego badania, to tabela wyników po 2 godzinach od podania 75g glukozy przedstawia się następująco: WYNIK POZIOMU CUKRU WE KRWI INTERPRETACJA poniżej 140 mg/dL ( mmol/L) tolerancja glukozy prawidłowa 140–199 mg/dL ( mmol/L) Nieprawidłowa tolerancja glukozy 200 mg/dL ( mmol/L) lub powyżej cukrzyca Jak zmierzyć poziom cukru glukometrem? Pomiar cukru glukometrem nie jest skomplikowany i można go dokonywać samodzielnie w domu. W zależności od dostępnego modelu, na specjalnie przygotowanym pasku wystarczy umieścić niewielką ilość krwi i poczekać na odczyt, który pojawi się po kilku lub kilkunastu sekundach na wyświetlaczu. To bardzo prosty sposób na kontrolowanie stanu organizmu, z którego korzystają cukrzycy. W ich przypadku glukometr używany jest kilka razy dziennie. Samo urządzenie nie jest tanie, ale w Polsce podlega refundacji i najczęściej otrzymuje się je bezpośrednio od lekarza, po zdiagnozowaniu choroby. Jeszcze podczas wizyty każdy jest instruowany, jak wykonać badanie i interpretować wyniki. Jedynym dodatkiem, który trzeba osobno zakupić w aptece, są paski do pomiaru, które dostępne są tylko na receptę. Aby właściwie wybrać glukometr, należy zastanowić się, który model spełni wszystkie potrzeby. Dobrze, jeśli urządzenie nie jest duże, a mimo to pozostaje wygodne w obsłudze. Nowoczesne modele mają opcję zintegrowania z aplikacją w smartfonie, dokonują bardzo szybkiego odczytu wyniku przy wymaganej minimalnej ilości krwi, co jest bardzo wygodne i eliminuje ryzyko kilkukrotnego nakłuwania (próbka pobierana jest z palca i każdorazowo zaleca się, aby pochodziła z oddzielnego wkłucia). Niektóre modele mają dodatkowe funkcje, są dopasowane do potrzeb osób niepełnosprawnych lub mierzą też inne zmienne, np. poziom ciał ketonowych. Ważne, aby pamiętać, że mimo iż często glukometr można otrzymać zupełnie za darmo od lekarza, to ceny dostępnych pasków różnią się w zależności od wybranego modelu i producenta. Zobacz film i sprawdź jakie są przyczyny zachorowań cukrzycy typu I: Zobacz film: Jakie są przyczyny cukrzycy typu I? Źródło: 36,6. Polecamy: Cukrzyca u dzieci – objawy, najczęstsze przyczyny i sposoby leczenia Inne aparaty do pomiaru poziomu cukru we krwi Glukometr nie jest jedynym na rynku aparatem do pomiaru poziomu cukru we krwi, chociaż biorąc pod uwagę kwestię refundacji przez NFZ – zdecydowanie najtańszym. Dostępne są także specjalne sensory, które po przyklejeniu na skórę mierzą poziom cukru we krwi, a uzyskany wynik przesyłany jest np. do specjalnej aplikacji w smartfonie. Ich zaletą jest automatyczne badanie w równych odstępach czasu. Wadą pozostaje oczywiście znacznie wyższa cena, która sięga aż około 5000 zł i nie uwzględnia kosztów czujnika, który zużywa się po mniej więcej 2 tygodniach. W przypadku zdiagnozowanego typu 1 cukrzycy można zastosować specjalne czujniki, które wszczepiane są pod skórę brzucha i automatycznie dokonują odczytu wyników. Dane są przesyłane do czytnika wielkości walkmana, który cukrzyk nosi ze sobą.
Po przyjeździe do szpitala zostają wykonane badania krwi, w tym oznaczenie glukozy i gazometria (pozwala wykryć zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej). W przypadku kwasicy ketonowej gazometria wynosi pH
Kiedy chory przyjmie odpowiednią dawkę glukozy, wszystko powinno wrócić do normy. Aby się upewnić, że tak jest, należy sprawdzić poziom cukru we krwi. Najlepiej zrobić to po kwadransie od zjedzenia czegoś słodkiego. Jeśli poziom glukozy jest w normie, warto sięgnąć po niewielką przekąskę. Lekarz od cukrzycy, a także dietetyk
Po zakończeniu fermentacji wyszło nam, że w winie mamy 220g cukru (patrz pkt 6). Różnica wynosi 1350-220 = 1130g cukru. Wiemy skądinąd, że z każdego 1kg cukru powstaje 600ml alkoholu (tak około). A więc liczymy, ile alkoholu powstało z 1,13kg cukru: ilość alkoholu = (1130/1000)*600 = 678 ml alkoholu
Prawidłowy poziom cukru po jedzeniu wynosi do 140 mg/dl (7,8 mmol. l). Podwyższony poziom cukru na czczo lub po jedzeniu może wskazywać na cukrzycę. Jaki powinien być cukier 1 godzinę po jedzeniu? na czczo i przed posiłkami – 60-90 mg/dl (3,3-5,0 mmol/l) maksymalna glikemia w 1 godz. po posiłkach – Jeśli pijesz napoje alkoholowe przed pójściem spać, spróbuj zjeść zdrową przekąskę z węglowodanami, aby złapać niski poziom cukru we krwi po wypiciu alkoholu. 4. Unikaj nadmiernego wysiłku fizycznego późno w nocy. Staraj się unikać ćwiczeń późno w nocy przed pójściem spać.Po 20 minutach od wypicia jednej puszki coli stężenie cukru we krwi nagle wzrasta, co stymuluje trzustkę do produkcji zwiększonej ilości insuliny. W ten sposób organizm przetwarza cukier w tłuszcz, który może przyswoić. Po 40 minutach cała kofeina zawarta w coli zostaje wchłonięta, a my czujemy gwałtowny przypływ energii.
.