⭐ Jak Dbać O Kobietę Żeby Była Szczęśliwa

Jak dbać o cipkę, żeby była zdrowa? Jak dbać o cipkę, żeby była zdrowa? Data emisji: 02-04-2023 23:00 (Powtórka: 17-09-2023) Audycja: SexAudycja.

Każdy chce być szczęśliwy. Dzięki tym małym krokom możesz taka się poczuć. Dążenie do szczęścia to naturalna potrzeba człowieka. Każdy z nas na to zasługuje, ale nie każdy wie, jak to osiągnąć. Tymczasem szczęścia można się… nauczyć. Nie zawsze to, co masz i co cię spotyka wpływa na twoje poczucie szczęścia. Są rzeczy, które robią zadowolone, pogodzone ze sobą i światem kobiety. Oświecony egoizm Niezaprzeczalnie potrzebujesz go do szczęścia. Oświecony egoizm polega na tym, że umiesz znaleźć czas dla siebie. Wiesz, dlaczego tak wiele kobiet jest nieszczęśliwych? Bo żyją wyłącznie dla innych i pod ich dyktando. To nieprawa, że prowadząc dom, mając dzieci i absorbującą pracę nie ma mowy o tym, by poświęcić czas sobie. Każdego dnia powinnaś znaleźć chwilę dla siebie, by móc w tym czasie robić rzeczy, które kochasz. Niech będzie to godzina, pół godziny, kwadrans. Bez rozwijania własnych pasji i chwili dla siebie nie da się żyć! Sekret szczęśliwej kobiety: osiągnąć równowagę między tym, co robisz dla innych a tym, co robisz dla siebie. Umiar w rozmyślaniu Problemem wielu osób jest zbyt intensywne myślenie, zapętlanie się w swoich osądach, podejrzeniach, zmartwieniach… To nie jest droga do szczęścia. Czasem trzeba po prostu odpuścić, szczególnie jeśli nie masz na coś wpływu, jeśli coś dzieje się z niezależnej od ciebie przyczyny. Mieląc górę tematów, zamartwiając się i zapychając sobie głowę lawiną spraw, z pewnością nie jesteś na dobrej drodze do szczęścia. Umysł człowieka nie jest w stanie ogarnąć tego wszystkiego. A wtedy zaczynasz myśleć o sobie negatywnie, zadręczać się. Zastanów się, czy chociaż połowa spraw, które permanentnie zaprzątają ci głowę, zasługuje na uwagę. Sekret szczęśliwej kobiety: gdy tematy i sprawy wokół ciebie piętrzą się, czasem lepiej odpuścić i zająć się tym, co naprawdę ważne. Kontakty społeczne Człowiek do szczęścia potrzebuje przyjaciół – dowodzą temu badania. Nie chodzi o to, by imprezować do upadłego wśród obcych osób, ale by mieć kilku sprawdzonych znajomych, w towarzystwie których dobrze się czujesz. Ale uważaj – ważne, aby znajomi przekazywali ci dobrą energię, byli optymistami. Dzięki temu po spotkaniach z nimi twoje akumulatory będą naładowane do maksimum. Poza tym spędzanie czasu z przyjaciółmi i rodziną to dobry sposób na relaks, złapanie drugiego oddechu po dniu pełnym zajęć i obowiązków. Sekret szczęśliwej kobiety: otaczać się zadowolonymi z życia, oddanymi, zabawnymi ludźmi, na których możesz liczyć. Dostrzeganie drobiazgów Jeśli wydaje ci się, że byłabyś szczęśliwsza, gdybyś… (tu wstaw pierwsze, co przyszło ci do głowy), możesz być pewna, że się mylisz. Taki sposób myślenia oznacza, że szczęście zawsze będzie poza twoim zasięgiem. Tymczasem szczęśliwi ludzie dostrzegają radość w codziennych czynnościach, drobiazgach, otaczającym ich świecie. Fascynująca książka. Miłe słowo od pracodawcy. Smaczny obiad, który wyszedł spod twojej ręki. Ładna pogoda. Wpadająca w ucho piosenka… Do szczęścia potrzebne są zarówno rzeczy wielkie, jak i te maleńkie. Sekret szczęśliwej kobiety: nauczyć się czerpać radość z codzienności, szczególnie z prostych słów, czynności i gestów. Szukanie pozytywów Załóżmy, że coś ci nie wyszło. Starałaś się, ciężko pracowałaś, ale poniosłaś porażkę. To naturalne, że jest ci przykro. Ale czasu już nie cofniesz, poza tym nie ma ludzi, którym wszystko wychodzi – to niemożliwe. Wiesz, co w takiej sytuacji robią szczęśliwe kobiety? Szukają pozytywnych stron tego, co się wydarzyło. Ma to sens, bo każda sytuacja może nas czegoś nauczyć, a bez porażek nie mogłabyś się rozwijać. Dlatego, gdy spotka cię coś przykrego, zastanów się, jaką lekcję dała ci ta wpadka. Warto widzieć szklankę do połowy pełną, nie pustą. Sekret szczęśliwej kobiety: zachować optymizm nawet w trudnych sytuacjach, bo to właśnie one są najlepszą lekcją o życiu. Pokonanie stresu Nie dasz rady być szczęśliwa, jeśli zżera cię stres. Oczywiście w dzisiejszych czasach trudno całkowicie wykreślić go z naszego życia, ale masz wpływ na to, w jaki sposób i w jakich ilościach stres na ciebie oddziałuje. Nie pozwól, by nerwy przejęły nad tobą kontrolę. Stąd krótka droga do frustracji, złości, agresji. Jeśli coś pójdzie nie po twojej myśli, odetchnij, wycisz się, poproś o pomoc albo zrób sobie przerwę. Przypomnij sobie coś pozytywnego, sięgnij po coś, co zawsze poprawia ci humor. Nie ma nic gorszego, niż zgoda na to, by stres przejął kontrolę nad twoim życiem. Sekret szczęśliwej kobiety: reagować błyskawicznie, gdy tylko stres zacznie brać górę. Dbanie o zdrowie Zaskoczona? Szczęście to nie tylko otwarty umysł i optymizm. To również zdrowie i dobra kondycja. Tylko pomyśl: gdy źle się odżywiasz i ciężko pracujesz, stajesz się przygnębiona, wycieńczona, przybita. Kiepsko wyglądasz, a to również nie wpływa dobrze na twoje samopoczucie. Nie może być wtedy mowy o szczęściu. Rozwiązanie? Zmień dietę, wprowadź nowe produkty do kuchni, zacznij biegać albo gimnastykować się, a szybko zauważysz efekty. Zwłaszcza że ruch przyczynia się do produkcji endorfin nazywanych „hormonami szczęścia”. To zatem kolejny argument za tym, by ruszyć się z kanapy. Sekret szczęśliwej kobiety: dbać zarówno o duszę, jak i o ciało. Zdrowo się odżywiać i regularnie się ruszać, najlepiej w duecie albo większej grupie. Ewa Podsiadły-Natorska Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies. Nie pokazuj więcej tego powiadomienia

Zadowolenie swojej dziewczyny lub zapewnienie jej radości nie jest za każdym razem zbyt drogie ani trudne. Będąc partnerem, powinieneś wiedzieć, co powiedzieć dziewczynie, aby była szczęśliwa i czuła się z tobą dobrze. Oto kilka wskazówek, jak uszczęśliwić swoją dziewczynę i być w siódmym niebie każdego dnia związku.

Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 17:47 rozmawiam z nią dużo ale co jeszcze możn zrobić?? blocked odpowiedział(a) o 17:55 Naucz się gwiazd i wybierzcie się nocą na przechadzkę po parku i pokaż je jej ^^ mi miał być żart nigdy to wioch żal... No comment salivan odpowiedział(a) o 19:29 Badz z nia przedewszystkim szczery, dbaj o nia i staraj sie zeby jej bylo jak najlepiej... tak to juz jest ze musimy sie troszczyc o te nasze kochane kobietki :P blocked odpowiedział(a) o 12:07 zozmawiajcie o zainterowaniach zapraszaj jom na spacery do kina Uważasz, że ktoś się myli? lub

^{Czy nie da się rozmawiać po ludzku, jak powinni rozmawiać ze sobą ludzie sobie bliscy? Po paru latach spędzonych w małżeństwie, obcując na co dzień z kobietą człowiek dochodzi do wniosku, że nie warto się starać o kobietę i dbać o nią, bo i tak w nagrodę otrzyma się opierdol. Kobiety nie są warte jakichkolwiek starań.} Zapewnienie szczególnej troski dziecku podczas ciąży i stosowanie stymulacji prenatalnej pomaga ustanowić szczególne więzi emocjonalne. Te więzi nie tylko łączą Cię z Twoim dzieckiem, ale także pomagają zadbać o to, aby dziecko było szczęśliwe przed narodzinami i przez cały okres przytrafi nam się jeden z najbardziej niezwykłych cudów natury – ciąża – natychmiast powstaje poczucie bezpośredniej odpowiedzialności. Dlatego zawsze staramy się zachować świadomość i dokładać wszelkich starań, aby dziecko było szczęśliwe przed związane z byciem w ciąży są nie do opisania dla większości kobiet. Dlatego często słyszymy lub czytamy: „Zrozumiesz tylko wtedy, gdy tego doświadczysz”.Jest kilka działań, które możemy podjąć, aby dziecko czuło się wygodnie i szczęśliwie, rozwijając się w łonie matki. Oto, co mogą robić matki, aby dziecko było szczęśliwe przed narodzinami:Skuteczna opieka nad dzieckiem przed porodemZapewnienie szczególnej opieki dziecku podczas całej ciąży staje się głównym priorytetem przyszłej matki, która troszczy się o dobro swojego dziecka. Zapewnienie prawidłowej opieki prenatalnej jest niezbędne jego kontrole pozwalają lekarzowi zasugerować wszelkie zmiany w rutynie na wczesnym etapie, jeśli wykryte zostaną jakiekolwiek mama powinna dbać o swoje zdrowie, aby dziecko było szczęśliwe przed narodzinamiStosowanie doskonale zrównoważonej diety, dobre nawodnienie organizmu i ćwiczenia to również odpowiedni sposób na zapewnienie wysokiej jakości opieki rozwijającemu się dziecku. Jeśli czujesz się dobrze, Twoje maleństwo także szczęśliwie o nasze zdrowie to sposób, aby dziecko było szczęśliwe przed narodzinami. W ten sposób okazujemy mu, jak bardzo je kochamy i chcemy, aby cieszyło się i więź emocjonalnaRozmowa z dzieckiem w czasie ciąży jest jednym z najważniejszych narzędzi wczesnej stymulacji, które pozytywnie wpływają na przyszły rozwój dziecka. Emocjonalne i neuronalne korzyści z tego rodzaju komunikacji promują silną więź dziecka kończą się rozwijać na początku drugiego trymestru ciąży. To kamień milowy, który pozwala dziecku słyszeć dźwięki z wnętrza macicy, zwłaszcza głos rozwijające się w macicy jest w stanie wyraźnie słyszeć dźwięki wydawane przez przyszłą matkę. Jest to możliwe dzięki przewodzeniu fal dźwiękowych przez płyn owodniowy oraz drgania przechodzące przez ciało prenatalnaInnym sposobem komunikowania się z dzieckiem i nawiązania bliskiej więzi emocjonalnej jest stymulacja w okresie prenatalnym. Dziecko może poczuć dotyk, kiedy bardzo delikatnie głaszczemy ciągu kilku ostatnich miesięcy ciąży będziesz w stanie wchodzić z dzieckiem w interakcję. Dostaniesz wyraźne sygnały, że tam jest i Cię słucha. Zauważysz też, że Twoje dziecko bardziej się ożywia, kiedy coś mu się z innymi członkami rodzinyKiedy tylko możesz, włącz innych członków rodziny w proces każdy krok przybliżający chwilę narodzin z każdym członkiem rodziny i bliskimi przyjaciółmi. Na przykład świętuj, kiedy dziecko porusza się w macicy, ponieważ pokazuje to, jak szybko dzięki uprzejmości B&B Fotografia – JavierNa dalszych etapach ciąży dziecko jest w stanie odróżnić inne głosy. Będzie czuć się bardzo szczęśliwe, wyczekiwane, kochane i mile widziane na tym zabawy i odpoczynkuTak jak każdy człowiek, także dziecko w ciągu kilku ostatnich miesięcy ciąży ma godziny odpoczynku i godziny aktywności. Warto spróbować zidentyfikować te chwile odpoczynku lub aktywności, aby nie przeszkadzać i aby dziecko było szczęśliwe przed nie nauczysz się rozpoznawać okresów odpoczynku, możesz drażnić dziecko. Możesz je nieumyślnie obudzić, pieszcząc je lub śpiewając ostatnim etapie ciąży obserwuje się wzrost poziomu lęku u dziecka. Jest to spowodowane dyskomfortem z uwagi na niewielką przestrzeń pozostającą w macicy. Dlatego w tym okresie rekomendowane jest zwiększenie częstotliwości komunikacji i stymulacji, aby dziecko było szczęśliwe przed narodzinami i aby oszczędzić mu niepotrzebnego tym ostatnim etapie ciąży możesz połączyć fizyczny kontakt z piosenkami lub uspokajającymi słowami, aby pomóc dziecku się zrelaksować. Jeśli wydaje się bardzo niespokojne, możesz zmieniać pozycje, kiedy leżysz, lub trochę chodzić, aby dać mu poczucie może Cię zainteresować ... I jak spotkasz kobietę, która nie spiepsza w masce jak najszybciej do domu przed wirusem to jest większa szansa, że bedzie zadowolona z zagadania, bo wreszcie jakiś samczyk . Twoje spostrzeżenie o przesycie facetami z neta z tym koreluje, bo skoro mają przesyt to zaczną szukać na dworze . W każdym razie miło widzieć, że jeszcze W 2013 roku zawarto w Polsce 181 tys. małżeństw. Rozwiodło się zaś 66 tys. par, co oznacza, że wskaźnik rozwodów mierzony ich proporcją wobec nowo zawartych związków wynosi 36,4 proc. I rośnie z roku na rok – jeszcze 10 lat temu rozchodziła się tylko jedna czwarta zaobrączkowanych. Obecnie rozwodzi się aż jedna na trzy pary. Dlaczego? Ludzie są coraz mniej przyzwyczajeni do tego, że o małżeństwo trzeba dbać i je pielęgnować. Przecież to nie telewizor, który kupujemy, przynosimy do domu, stawiamy na regale i sam działa, tylko czasem kurz z niego ścieramy. Przyrównałbym je do ogrodu, a małżonków do ogrodników, którzy o ten ogród wspólnie dbają. A w ogrodzie zdarzy się i ulewa, i plaga ślimaków, i wizyta kreta... Albo właściciele mają odmienne koncepcje ogrodnicze. To zupełnie naturalne, że ludzie w małżeństwie się kłócą. Postawiłbym nawet tezę, że jakiś rodzaj konfliktu i momenty niedogadywania się są na stałe wpisane w związek. Mam takie spostrzeżenie, że ludzie coraz mniej potrafią sobie z tym radzić. Więc wpadają na najprostszy pomysł, czyli "przerwijmy to". I występują o rozwód. Powinni zmierzyć się z konfliktem? Jestem przekonany, że na pewnym etapie bliskości konflikt jest nieodzowny, bo buduje właśnie tę bliskość. Jeżeli słyszę od małżeństwa "my się nigdy nie kłócimy", budzi to mój niepokój, a nie podziw. Nieporozumienia są sposobem na poznawanie się i docieranie partnerów. Umiejętność rozwiązywania problemów przez kłótnię jest niezwykle istotna dla związku. Czyli jeżeli nie chcemy się rozwieść, to powinniśmy się ze sobą spierać? Powinniśmy nauczyć się konstruktywnie sprzeczać. Kłótnią nazywam tu nie samą ostrą wymianę zdań, ale cały kilkuetapowy proces. Najpierw jest rodzaj zwiastuna: coś jest nie tak, poirytowanie rośnie. Później pojawia się pretekst i rozładowujemy to napięcie, zadając emocjonalne ciosy, krzyczymy, trzaskamy drzwiami. Gdy emocje już opadną, pora na kolejny etap. Możemy się przeprosić za to, co robiliśmy w złości, i zastanowić, o co tak naprawdę się pokłóciliśmy. Bo zazwyczaj nie chodzi tylko o te brudne naczynia czy niezajmowanie się domem, ale o coś innego, tkwiącego głębiej. O postawę współmałżonka, na przykład jego zobojętnienie, odsunięcie, zbyt duże zaangażowanie w pracę, jakąś dezercję z pola wspólnotowego małżeństwa. Kłótnia będzie miała sens tylko wtedy, jeśli o tym porozmawiamy. Ale co zrobić, żeby ta rozmowa nie przerodziła się w kolejne starcie? W pewnym momencie napięcie opada i ludzie już nie chcą się dalej kłócić. Oczywiście można strategicznie nie rozpoczynać tego tematu, kiedy jesteśmy jeszcze emocjonalnie rozgrzani, ale trzeba to zrobić. Bo jak powiemy: "już się nie kłóćmy, nie wracajmy do tego", to jest to bardzo niebezpieczne. Nie rozwiązujemy problemu, tylko go przyklepujemy, a on i tak będzie się jątrzyć i prędzej czy później znowu pojawi się stan zapalny? Dokładnie. Dlatego ani udawanie, że nic się nie stało, ani na przykład seks "na zgodę" nie jest dobrym pomysłem. Jeśli przerwiemy kłótnię na etapie wyrażania złości i pretensji, to niczego ona nie zmieni w naszych relacjach, będzie tylko rozładowaniem emocji. Za pomocą seksu nie pogadam o swoim poczuciu odrzucenia czy osamotnienia, o tym co mnie boli, czy czego mi brakuje. Potrzebna jest szczera i głęboka rozmowa i to nie o tym "co ty", tylko o tym "co ja". Czyli nie że: "bo ty mnie nie szanujesz" tylko: "czuję się samotna, potrzebuję więcej troski z twojej strony"? Tak, chodzi o to, żeby, mówiąc metaforycznie, nie być u kogoś w ogródku, tylko u siebie. Jak już wyciągniemy to, o co chodziło, np. że ona czuje się samotna albo że on nie za bardzo poświęca się dla rodziny, to wtedy przechodzimy do kolejnego etapu: "uff, znaleźliśmy problem i nazwaliśmy go". Teraz pytanie, jak sobie z nim wspólnie poradzimy, co zrobimy, żeby się nie powtórzył w przyszłości. I to jest niezwykle przyjemny moment, takie ponowne spotkanie. Para wspólnie mierzy się z problemem, a to buduje i cementuje ich bliskość. Małżonkowie mają poczucie, że weszli szczebel wyżej, coś razem pokonali. Takie wspólne załatwienie sprawy gwarantuje, że gdy się pojawią kolejne kłopoty w przyszłości, to sobie z nimi poradzimy, bo już wiemy jak. Nawet gdy małżonek nas zdradzi? To według danych GUS-u z 2014 roku drugi, po niezgodności charakterów, powód rozwodów w Polsce. Zdrada może być kryzysem, który posłuży budowie małżeństwa. Proszę mnie dobrze zrozumieć, nie namawiam do skoków w bok jako sposobu na odnowę związku. Ale zdarza się, że ona rozwala budynek, który już się chwiał. Gdy tak się stanie, należy przeanalizować wstecz, co takiego się stało, że związek runął, gdzie popełniliśmy błąd i dopiero na gruzach zacząć budować od nowa. Ale jak wtedy rozmawiać? No, i tu dochodzimy do dwóch ważnych kwestii. Po pierwsze, do systemu wartości, na jakich zbudowane jest małżeństwo. Bo jeżeli mamy wspólny (a uważam, że jest to niezbędne, żeby mieć pewność, iż dla mnie i dla partnera ważne są te same podstawowe kwestie), to wtedy opierając się na tym układzie, uznajemy, że nie po to braliśmy ślub, żeby się rozwodzić. I że spróbujemy o to małżeństwo zawalczyć. Rozwód jest jak obcięcie nogi, to ostateczność. Oczywiście, zdarzają się sytuacje, że wdaje się gangrena i jest zagrożenie życia, więc trzeba kończynę amputować. Ale raczej są to wyjątki. Na co dzień powinniśmy o tę nogę dbać, ubierać ją, myć, iść z nią do lekarza, jeśli coś jej dolega i ją wtedy leczyć. Czyli papiery rozwodowe składać dopiero wtedy, gdy zrobiliśmy wszystko, by uratować małżeństwo, ale się nie udało? Tak. Co oznacza poinformowanie partnera, że coś się psuje, że coraz częściej nachodzą nas myśli o rozwodzie. Potem wspólną próbę szukania problemu i jego rozwiązania, a jeśli wyczerpiemy nasze zasoby i nic się nie zmienia, to należy zwrócić się o pomoc na zewnątrz, na przykład pójść razem na terapię. Tu dochodzimy do drugiej bardzo ważnej kwestii - uczciwości. Nie tylko wobec małżonka, ale przede wszystkim wobec siebie. I o zadanie sobie pytania – i nie mówię tu tylko o sytuacji zdrady, ale każdego kryzysu w małżeństwie – co mogłem zrobić, żeby do tej sytuacji nie dopuścić? Nie chodzi o branie na siebie winy za wszystko, ale o sprawdzenie, popatrzenie okiem obserwatora, jaki był mój udział w tej sprawie? Do tego potrzebna są autorefleksja i uczciwość. Nie każdego na nie stać... Ludzie mają naturalną skłonność do obarczania winą kamienia, o który się potknęli, a nie siebie, że szli nieuważnie. Pamiętając o tej przywarze, łatwiej odnaleźć w sobie ową uczciwość. Jeśli napięcia czy konflikty się powtarzają i chcemy je zrozumieć, to warto spojrzeć na relację oczami drugiej strony, zobaczyć nie tylko to, czego ja od niej nie dostaję, ale to, czego jej nie daję. Dlaczego ona znowu nie ma ochoty na seks ze mną albo dlaczego on ma znowu do mnie pretensje? Co mógłbym zrobić inaczej, czy może czymś go prowokuję? I pewnie byłoby dobrze o tym z małżonkiem porozmawiać? Tak, tylko nie na zasadzie: "chodź, porozmawiamy o tym, co ty źle robisz", bo od tego od razu szału można dostać. Nawet jeśli wydaje mi się, że wina jest po drugiej stronie, zaproszenie do rozmowy mogę sformułować: "słuchaj, ja nie widzę, że coś robię źle, ale powiedz mi, jak to z twojej strony wygląda, może coś znajdziemy". Bardzo się wtedy przydaje nienapastliwy sposób rozmowy i przyjęcie, że oboje mamy problem, a nie że "to twoja wina". Problem w tym, że nie wszyscy mają odwagę powiedzieć, co tak naprawdę myślą lub nie ma w nich gotowości, by wysłuchać partnera – nie atakując go, żeby dać mu powiedzieć, co o nas myśli. A żeby taka rozmowa miała sens, musi się odbyć w atmosferze zaufania, a nie traktowania się jak wrogów. Bo jeżeli znowu zaczyna się walka, to znaczy, że na razie musimy pozostać w drugim etapie kłótni i jeszcze się na siebie tylko pozłościć. Wygląda na to, że aby uratować małżeństwo, należy zapanować nad własnym ego... I też zrozumieć, że gdy partner mówi, iż czegoś chce, to nie jest to skierowane przeciwko nam. Dobrze byłoby, gdyby oboje mieli odwagę wyznać swoje potrzeby i dać drugiej stronie przestrzeń, by powiedziała o swoich. Mężczyźni często mówią: "kobieto, powiedz mi, co mam zrobić, to ja to zrobię", a ona się wtedy obraża, że nie chce takiego zdalnie sterowanego robota, że niech sam się domyśli. Tymczasem on naprawdę nie wie. Ale gdy dadzą sobie możliwość spokojnej rozmowy, może się okazać, że on nie wie nie tylko, co konkretnie ma zrobić, ale na przykład w ogóle nie zdaje sobie sprawy, że okazywanie czułości jest dla niej takie ważne. A brak tej czułości jest częstym źródłem napięć i konfliktów w ich małżeństwie. Jak się tego nie "rozpakuje" i nie obejrzy, to może być to powód oddalania się od siebie małżonków. Ten rodzaj problemu często pojawia się, gdy rodzi się pierwsze dziecko. Jak to? Nie ratuje związku? Przecież wiele osób sprawia sobie dziecko, bo w małżeństwie źle się dzieje i ono ma wszystko naprawić... Dziecko niczego nie naprawia. Poza całą miłością i radością, którą przynosi, jego pojawienie się w rodzinie to też ogromny stres. I wtedy, jeśli któreś z małżonków jest np. zadaniowcem, uruchamia wszystkie swoje zasoby i zaczyna funkcjonować tak, że celem jest posprzątanie, kupienie pieluch, zarobienie pieniędzy, itd., konkretne ogarnięcie sytuacji na poziomie fizycznym. Zadaniowiec nie ma jednak w sobie przestrzeni na czułość, rodzaj celebrowania bliskości, to żołnierz na wojnie. A jeśli drugi małżonek ma tryb np. wrażliwca, czyli "jest mi ciężko, potrzebuję, żeby mnie ktoś przytulił i pocieszył" i dopiero, gdy otrzyma to wsparcie, jest gotowy działać, no to mamy problem. I znowu trzeba się zatrzymać, spotkać i pogadać, o co chodzi, dlaczego się kłócimy. Ona mówi: "Bo kiedyś byłeś inny", a on: "Kochanie, ale ja walczę teraz o rodzinę, nie myślę o przytulaniu i kwiatkach". Na to ona: "Tak, ale ja się źle czuję, kiedy mnie w ogóle nie przytulasz". No, i mają szansę się dogadać i wypracować jakiś poziom przytulania, który uratuje sytuację. A co z mężami i żonami, którzy już patrzeć na siebie nie mogą, ale utrzymają małżeństwo "dla dobra dziecka"? To złożony problem. Poczęcie i urodzenie dziecka jest zwieńczeniem bliskości. Trzeba ją najpierw zbudować, utrzymać, czyli umieć pielęgnować, a dopiero później, do już istniejącego obszaru wzajemnej zażyłości, zaprosić dziecko. Ono wtedy staje się częścią naszej bliskości. Kiedy rodzice przeżywają kryzys małżeński, posiadanie dziecka może być argumentem do zmiany relacji w ich małżeństwie, ale nie może być usprawiedliwieniem do trwania w stanie wojny lub nawet cichej wojny. Wtedy rodzice dla dziecka powinni spróbować coś zmienić, ale nie trwać w tym co jest. Inaczej to nie ma sensu. A co jeśli jedno z małżonków się zmieniło, poszło na studia, ma nową rozwijającą pracę i "stary mąż" czy "stara" żona przestała mu do tego nowego, wspaniałego życia pasować? Myślę, że to nie jest dobry argument do rozwodu, że ja się rozwinąłem, a ty nie, więc poszukam sobie kogoś innego, bo potrzebuję czegoś więcej. W małżeństwie istnieje coś bardzo istotnego, co nazwałbym odpowiedzialnością, nie tylko za siebie, ale i za współmałżonka. Wracając do metafory ogrodu – biorąc ślub, łączymy nasze dwa osobne ogrody w jeden wspólny i razem o tę część dbamy, także realizując siebie – ale w kontekście "my". Czyli gdy małżeństwo decyduje, że po urodzeniu dziecka żona zostaje z nim w domu, a mąż idzie do pracy, bo lepiej zarabia, to on idzie do pracy i np. robi karierę nie po to, żeby być pracownikiem miesiąca, ale żeby się efektami swojej działalności podzielić z rodziną. Czyli rozwijam się dla rodziny, nie tylko dla siebie? I jak jestem uczciwym małżonkiem, to pomagam w rozwoju także drugiej połówce. Jedną z najważniejszych cech dobrego małżeństwa, poza wzajemnym szacunkiem, jest gotowość do pracy nad sobą i relacją. Jeśli ją mamy, małżeństwo może być wyzwaniem na całe życie. Funkcjonuję w nim według schematów, za pomocą których do tej pory dawałem sobie radę w sytuacji rodzinnej, z innymi ludźmi. A może się okazać, że wziąłem sobie na małżonka kogoś, z kimś te schematy nie działają. I wtedy nie jest to kwestia korekcji tylko pewnych zachowań, żeby się nam układało. Czasami wymaga to głębokich zmian w sposobie moich interakcji ze światem. I jeżeli ich nie dokonam, to nie będę funkcjonował dobrze w żadnym małżeństwie, nie tylko w tym. W Stanach Zjednoczonych rozwodzi się ponad 60 proc. drugich małżeństw i 70 proc. trzecich... Często ludziom się wydaje, że małżeństwo jest nieudane, bo związali się z niewłaściwym partnerem, że z kimś innym żyliby lepiej. Odrobina prawdy w tym może być, ale gdybym miał wybrać 10 powodów, dla których ludziom nie wychodzi, to ten byłby setny. Małżeństwo to nie jest stan, tylko zadanie do wykonania. Udaje nam się to lepiej lub gorzej, ale nie ustajemy w drodze. O to w tym chodzi. Rozmówcą był Kuba Jabłoński, psycholog i psychoterapeuta z Ośrodka Pomocy i Edukacji Psychologicznej Intra. Gdyby nie ten blog nie miałabym pojęcia, jak dbać o siebie - dzięki niemu poczułam także nadzieję, że mogę zapanować nad swoim wyglądem i wreszcie poczuć się komfortowo we własnej skórze. Jestem Ci naprawdę wdzięczna, że taki blog powstał i możesz być pewna, że pomagasz wielu osobom. Życzę wszystkiego dobrego .

n5g3uvcex0.pages.dev/843

n5g3uvcex0.pages.dev/959

n5g3uvcex0.pages.dev/191

n5g3uvcex0.pages.dev/827

n5g3uvcex0.pages.dev/966

n5g3uvcex0.pages.dev/205

n5g3uvcex0.pages.dev/71

n5g3uvcex0.pages.dev/122

n5g3uvcex0.pages.dev/963

n5g3uvcex0.pages.dev/438

n5g3uvcex0.pages.dev/848

n5g3uvcex0.pages.dev/693

n5g3uvcex0.pages.dev/671

n5g3uvcex0.pages.dev/280

jak dbać o kobietę żeby była szczęśliwa