Małe piwo, kieliszek wina… – stop! To nie najlepszy sposób na to, by skutecznie się wyspać. Być może szybciej zaśniesz, ale rano obudzisz się zmęczony. Zobacz, czy na pewno pijesz „na zdrowie”, gdy sięgasz po alkohol w celu przyspieszenia zasypiania. Dowiedz się, jaki jest związek między bezsennością a alkoholem. Przyczyny bezsenności po alkoholu. Dlaczego picie napojów procentowych zaburza sen? „Na zdrowie!” brzmi jedno z haseł toastu podczas spożywania alkoholu. Tymczasem, alkohol to silny depresant, który negatywnie wpływa na sen. Czy więc na pewno pijesz „na zdrowie”? Okazuje się, że bezsenność po wypiciu alkoholu to rodzaj bezsenności związanej z niewłaściwą higieną snu. Zdaniem autorów publikacji „Diagnostyka i terapia bezsenności w praktyce ogólnolekarskiej” (Mariusz Siemiński, Łukasz Skorupa, Karolina Wiśniewska-Skorupa, Varia Medica 2019) to schorzenie pojawiające się jako konsekwencja zachowań pacjenta zaburzających prawidłowy rytm snu i czuwania. Jak podaje Anna Wojtas i Sławomir Ciszewski w „Epidemiologii bezsenności”, badanie przeprowadzone we współpracy z WHO wykazało, że u 51,5 proc. respondentów z zaburzeniami snu zdiagnozowano dodatkowo zaburzenia psychiczne sklasyfikowane w ICD-10. Obok osób z depresją (31,1 proc.), z zaburzeniami lękowymi (18,5 proc.) czy neurastenią (13,2 proc.), osoby „szkodliwie” pijące alkohol stanowiły 7,8 proc. wszystkich badanych wykazujących zaburzenia snu, a jednocześnie problem natury psychicznej. Uzależnieni od alkoholu to natomiast 5,3 proc. odpowiadających w badaniu z kłopotami ze snem, a przy tym z zaburzeniem psychicznym. Jaki związek istnieje pomiędzy alkoholem a problemami ze snem? Okazuje się, że spory. Alkohol wpływa na zaburzenie cyklu snu, spłycając go w drugiej części. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest pojawienie się w procesie jego metabolizowania w organizmie aldehydu octowego, substancji zakłócającej sen. Niestety, ogromne problemy ze snem mają osoby uzależnione od alkoholu. Nie chodzi tu jedynie o trudność z zaśnięciem (ten etap zwykle trwa dłużej niż u zdrowej osoby), ale przede wszystkim o to, jak wygląda sen alkoholika. Człowiek z nałogiem alkoholowym może częściej wybudzać się w nocy, a jego jakość snu jest znacznie gorsza, ponieważ skróceniu ulega sen wolnofalowy, odpowiadający za odpoczynek. W efekcie, uzależniony ma trudności z regeneracją organizmu w trakcie snu. Co więcej, picie alkoholu nie tylko powoduje zaburzenia rytmu snu i jego spłycenie, ale też uniemożliwia spanie. Wiesz już, że istnieje związek między alkoholem a snem. Jak oddziałuje on na sferę psychofizyczną człowieka? Przede wszystkim: może wywoływać koszmary senne, co prowadzi do bezsenności; działa moczopędnie; wywołuje oblewanie potem; odwadnia organizm; prowadzi do zaburzeń oddychania i bezdechu sennego. Każdy napój, który zawiera alkohol jest potencjalnie zagrażający dla jakości snu. Wypicie większych dawek prowadzi jednak do bardziej niebezpiecznych powikłań, jak np. do zaburzeń oddychania podczas snu. Bezsenność po odstawieniu alkoholu Wiele osób, które walczy o to, by wyjść z alkoholizmu, wskazuje na problemy ze snem po odstawieniu alkoholu. Jest to naturalna reakcja organizmu. Brak substancji, która jak dotąd obniżała napięcie, może wydłużać okres niezbędny do tego, by zasnąć. Zespół odstawienny charakteryzuje się występowaniem przerywania snu. Znacznie krótszy staje się wówczas czas snu wolnofalowego, zaburzone zostają proporcje pomiędzy kolejnymi fazami snu. Niestety, jeżeli chodzi o objawy odstawienia alkoholu to trzeba mieć świadomość, że cykl snu osoby uzależnionej na etapie zdrowienia, może opierać się na fazach REM, które są oddzielone kolejnymi wybudzeniami. Jeżeli po odstawieniu alkoholu dojdzie do znacznego wydłużenia fazy REM, mogą nawet pojawić się halucynacje. Niektórzy próbując pomóc sobie zasnąć, zaczynają ponownie sięgać po używki. Przynosi to jednak ulgę na chwilę i jedynie pogłębia problemy. Jak zasnąć po odstawieniu alkoholu? Jeżeli efektem odstawienia alkoholu jest u Ciebie bezsenność, przede wszystkim spróbuj skorzystać z pomocy psychoterapeuty i specjalisty od leczenia uzależnień. Praca z terapeutą to jednak nie wszystko. Bardzo ważne w kontekście: odstawienie alkoholu a sen jest zadbanie o sprzyjające warunki do snu. Zapewnij sobie wygodny materac, spraw, by hałasy były mniej słyszalne, a przed snem unikaj emocjonujących rozmów, oglądania przerażających filmów czy przeglądania Internetu, np. mediów społecznościowych. Możesz też chodzić na jogę czy korzystać z ćwiczeń relaksacyjnych. Trzeba pamiętać, że wyrównanie rytmu snu może nastąpić nawet po wielu miesiącach abstynencji. Niestety, u niektórych osób prawidłowy wzorzec snu może nie powrócić już nigdy. Jaki jest sen po alkoholu i dlaczego jego jakość jest zła? Problemy z oddychaniem, obrzęk śluzówki gardła… - nie, to nie symptomy choroby, ale objawy, jakie mogą pojawiać się po wypiciu nawet niewielkiej ilości alkoholu. Sprzyjają one chrapaniu czy też niebezpiecznemu bezdechowi sennemu. Musisz pamiętać, że bezdech senny po dużej lub umiarkowanej dawce alkoholu występuje też u osób, u których na co dzień nie rozpoznaje się tego zaburzenia. Co więcej, wpływ alkoholu na sen jest tak ogromny, że skutki takiego niespokojnego snu po alkoholu mogą być odczuwane nazajutrz w postaci bólu głowy, nudności czy zmęczenia. Bardzo często pojawia się też po prostu kac. Alkoholicy mają większe problemy z zasypianiem i po kilku godzinach głębokiego snu, następuje u nich sen płytki. Zły sen po alkoholu prawdopodobnie ma swoje źródło w negatywnym wpływie alkoholu na układ GABA-ergiczny w mózgowiu. Picie alkoholu prowadzi też do zaburzeń w metabolizmie neuroprzekaźników. Krótki sen po alkoholu i brak równowagi pomiędzy kolejnymi fazami snu nie sprzyjają regeneracji organizmu, przez co zaburzony zostaje cały rytm dnia człowieka. Niektórzy twierdzą, że doświadczają świadomego snu po alkoholu. Jest to jednak raczej sen na jawie po alkoholu, efekt zaburzenia ciągłości snu albo jego niedoboru. W wyniku zmiany w cyklu snu, nawet długi sen po alkoholu nie daje organizmowi pełnego odpoczynku. Zachowanie człowieka podczas snu po wypiciu alkoholu Człowiek, który wypił alkohol przed snem, zaburza jego cykl. W związku z tym pojawia się: budzenie się w nocy; lęki po alkoholu; krzyki przez sen po alkoholu; mówienie przez sen po alkoholu; dziwny, zaskakujący, przerażający sen po wypiciu alkoholu. Jako, że równowaga pomiędzy fazami snu została zachwiana, mogą pojawić się te wszystkie objawy. Jeżeli konkretna osoba wypiła dużą dawkę alkoholu, trzeba być czujnym. Nadmiar alkoholu może prowadzić do zwężenia dróg oddechowych i bezdechu sennego, o którym już wspomnieliśmy. Należy też zwrócić uwagę nie tylko na krzyczenie przez sen po alkoholu, ale również na wymiotowanie. Niektóre osoby mogą zacząć to robić, dlatego najlepiej u osoby odurzonej alkoholem zastosować pozycję bezpieczną (położyć osobę na jednym boku), by zapobiec zadławieniu się wymiocinami. Czy alkohol pomaga zasnąć? Dlaczego działa krótkotrwale? Masz problemy z zasypianiem i ktoś poradził Ci, by wypić alkohol, np. jedno piwo przed snem? Okazuje się, że jeżeli sięgasz po takie napoje, po początkowym okresie pobudzenia, szybko następuje senność po alkoholu. Dzieje się tak dlatego, że alkohol wykazuje działanie uspokajające i hamujące ośrodkowy układ nerwowy. Alkohol to przede wszystkim depresant, który prowadzi nie tylko do senności, ale też znużenia i zmęczenia. Tego typu wpływ jest tym większy, im wyższe stężenie tej substancji w organizmie. Nie jest to jednak remedium na bezsenność. Dlaczego? Już wyjaśniamy. Przede wszystkim musisz pamiętać, że istnieje różnica pomiędzy szybkim zaśnięciem a dobrym snem. Sen składa się z dwóch faz: fazy REM z marzeniami sennymi w roli głównej oraz fazy NREM, która jest fazą snu głębokiego. Aby sen był efektywny i zapewniał odpowiednią regenerację Twojemu organizmowi, musi istnieć równowaga pomiędzy fazą REM a fazą NREM. Alkohol rzeczywiście przyspiesza zasypiania, ale niestety spłyca tę pierwszą wskazaną fazę. Dlatego jeżeli zastanawiasz się, co wypić na dobry sen, pamiętaj, że alkohol na bezsenność to tylko pozorne rozwiązanie, które przyczynia się do późniejszego zmęczenia. Jak twierdzi dr Michał Skalski, przez pierwsze 2-3 godziny obserwuje się głęboki sen po alkoholu. Nie jest to jednak recepta na lepszą jakość snu, ponieważ potem sen się skraca i spłyca, a Ty możesz obudzić się nie tylko wcześniej, ale czuć się niewyspanym i ospałym. O ile, piwo przez snem może sprawić, że zaśniesz, to jednak mocny sen po alkoholu występuje tylko w fazie NREM. Natomiast w fazie REM, spłyca go i skraca. Lepszy sen po alkoholu to więc mit! Sprawdzone sposoby na bezsenność po alkoholu Czujesz, że masz problemy ze snem po alkoholu? Zamiast sięgać po kolejną lampkę wina czy następne piwo, by się bardziej „wyciszyć”, zadbaj o prawdziwe metody na odprężenie. Wyłącz telewizor, zgaś światło. Odetnij się od mediów społecznościowych. Zaakceptuj fakt, że być może przyjdzie Ci trudniej zasnąć ze względu na to, że np. dziś wypiłeś alkohol. Jak szybko zasnąć po alkoholu? Joga czy ćwiczenia relaksacyjne nie przynoszą rezultatu? Sięgnij po najbardziej nudną książkę w całym domu i ją czytaj. Być może w trakcie lektury zaczniesz zasypiać. Istotne jest nie tylko to, jak zasnąć po alkoholu, ale również atmosfera w trakcie zasypiania. Zadbaj o to, by pokój był dobrze wywietrzony, a wszelkie rozpraszacze wyłączone. Leki na bezsenność po alkoholu. Nie bierz ich pod żadnym pozorem! Tabletki na sen po alkoholu to bardzo niebezpieczne połączenie. Zresztą w ulotkach leków nasennych opisane są możliwe skutki zażycia lekarstwa wraz z alkoholem. Leki i alkohol mogą wzajemnie na siebie oddziaływać i potęgować lub osłabiać swoje działanie. Trzeba również uważać na połączenie ziołowe tabletki na sen a alkohol. Picie alkoholu całkowicie wyklucza przyjmowanie leków nasennych i na odwrót. Zawsze najlepiej dokładnie zapoznać się z informacjami od producenta leku, który wskazuje na możliwe interakcje. Co zatem można na sen po alkoholu? Najlepszym rozwiązaniem jest zadbanie o atmosferę sprzyjającą zasypianiu, wyciszenie się, odłożenie komputera czy komórki oraz ćwiczenia relaksacyjne. Jeżeli to nie pomaga i powtarza się, warto skorzystać ze wsparcia terapeuty i zrezygnować z picia alkoholu, przynajmniej na wieczór.

Alkoholowy zespół abstynencyjny rozwija się, kiedy człowiek – dotychczas pijący alkohol regularnie i w dużych ilościach – nagle przestaje go spożywać lub też drastycznie zmniejsza przyjmowane dawki. Alkoholowy zespół abstynencyjny może być uciążliwy i niegroźny, ale i stanowić nawet zagrożenie życia. Kiedy więc alkoholowy zespół abstynencyjny jest najbardziej groźny? Jakie leczenie stosuje się u osób, u których rozwinie się alkoholowy zespół abstynencyjny? Alkoholowy zespół abstynencyjny zazwyczaj nie wymaga leczenia i ustępuje samoistnie. Spis treściPrzyczyny alkoholowego zespołu abstynencyjnegoAlkoholowy zespół abstynencyjny: objawyLeczenie alkoholowego zespołu abstynencyjnego Alkoholowy zespół abstynencyjny (w skrócie AZA, inaczej alkoholowy zespół odstawienny) stanowi jedną z możliwych konsekwencji nadużywania, szczególnie przewlekle, alkoholu. Problem ten jest związany z nagłym całkowitym zaprzestaniem spożywania alkoholu lub ze znacznym zmniejszeniem ilości jego przyjmowania. U różnych osób alkoholowy zespół abstynencyjny może się rozwijać po odmiennym czasie – typowo do jego pojawienia się dochodzi w ciągu 24-48 godzin od zaprzestania picia alkoholu, możliwe jest jednak wystąpienie alkoholowego zespołu abstynencyjnego już w ciągu kilku (nawet dwóch) godzin po wypiciu ostatniego drinka. Teoretycznie alkoholowy zespół abstynencyjny może się pojawić u każdej osoby, która nadużywa alkoholu. Im jednak dany człowiek przyjmuje alkohol w nadmiernych ilościach dłużej i im większe ilości tego płynu są przez niego przyjmowane, tym ryzyko alkoholowego zespołu abstynencyjnego narasta. Przyczyny alkoholowego zespołu abstynencyjnego To, co się dzieje z ludźmi spożywającymi alkohol, jest znane prawdopodobnie każdemu. Umiarkowane ilości alkoholu mogą doprowadzić do wystąpienia u pijącego stanu błogości i relaksu, a także skutkować wesołkowatością i poprawieniem nastroju. Alkohol wywiera tego typu działania przez to, że wpływa on bezpośrednio na czynność mózgu. Organizm człowieka, który regularnie (i w dużych ilościach) pije alkohol, wykształca tolerancję na ten związek, przez co aby wystąpiły wcześniej spotykane efekty spożycia alkoholu, taka osoba musi po prostu spożywać coraz to większe ilości alkoholu. Alkohol jest substancją psychoaktywną, która wpływa również na układy neuroprzekaźników w układzie nerwowym. Regularnie wprowadzany do organizmu sprawia, że dochodzi do zmniejszonej syntezy wielu neuroprzekaźników, w tym dopaminy. Z tego właśnie względu po gwałtownym zaprzestaniu picia alkoholowego dochodzi do nagłego zwiększenia ilości neurotransmiterów w układzie nerwowym, co sprawia, że u pacjentów pojawiają się różnorodne objawy zespołu abstynencyjnego. Alkoholowy zespół abstynencyjny: objawy Ze względu na doświadczane przez pacjentów dolegliwości, wyróżniane są dwie postaci alkoholowego zespołu abstynencyjnego. Łagodniejsza z nich określana jest jako niepowikłany alkoholowy zespół abstynencyjny. W przypadku, kiedy u pacjenta dojdzie do wystąpienia związanego z odstawieniem alkoholu napadu drgawkowego lub wtedy, kiedy u uzależnionego rozwinie się majaczenie drżenne (delirium tremens, biała gorączka alkoholowa), rozpoznaje się z kolei powikłany alkoholowy zespół alkoholowego zespołu abstynencyjnego – szczególnie niepowikłanej postaci tego problemu – mogą być dolegliwości o różnym stopniu nasilenia. U pacjentów, którzy nagle odstawią alkohol lub znacznie zmniejszą przyjmowane ilości tego płynu, pojawiać się mogą: Alkoholowy zespół abstynencyjny trwa od kilkunastu godzin (częściej) do kilku dni (rzadziej). drżenia (typowo dłoni, ale u pacjentów drżeć może również np. język lub powieki); rozdrażnienie; złe samopoczucie, ogólne uczucie rozbicia; zaburzenia snu (głównie w postaci bezsenności); objawy związane z pobudzeniem układu autonomicznego (takie jak wzrost ciśnienia tętniczego, tachykardia czy znaczne wzmożenie potliwości); nudności i wymioty; bóle głowy. Wspomniane wyżej objawy AZA z pewnością mogą być dla pacjentów przykre i uciążliwe, jednakże ich występowanie raczej nie zagraża życiu pacjentów, a co więcej, dolegliwości te ustępują samoistnie w ciągu kilkunastu godzin, maksymalnie kilku dni (oczywiście dzieje się tak pod warunkiem, że pacjent zachowuje abstynencję od alkoholu). Znacznie szerszy zakres zaburzeń obserwować można natomiast u osób, u których dojdzie do powikłanych alkoholowych zespołów abstynencyjnych. Z drgawkami spowodowanymi odstawieniem alkoholu związane jest ryzyko urazu – pacjent w napadzie drgawkowym może przecież podczas takiego napadu np. rozbić sobie głowę. Z kolei w przypadku jeszcze cięższego problemu związanego z zespołem odstawiennym, czyli podczas majaczenia drżennego, pacjenci mogą doświadczać wspomnianych wcześniej objawów niepowikłanego zespołu abstynencyjnego – typowo objawy te przybierają jednak podczas delirium tremens znacznie większe natężenie. Charakterystyczne dla tej jednostki jest jednak również to, że związane są z nią także i inne poważne problemy, takie jak np. znaczne pobudzenie psychoruchowe, zmieniony rytm dobowy (pacjent jest nadaktywny nocą, a odpoczywa za dnia), a także dezorientacja i występowanie objawów wytwórczych (takich jak urojenia czy omamy). Z alkoholowymi zespołami abstynencyjnymi mogą być powiązane również i inne zaburzenia. W okresie bezpośrednio po odstawieniu alkoholu u pacjentów mogą pojawiać się skutki przewlekłego nadużywania alkoholu w postaci tzw. psychoz alkoholowych, do których zaliczane są np. halucynoza alkoholowa oraz psychoza Korsakowa. Leczenie alkoholowego zespołu abstynencyjnego W przypadku niepowikłanego alkoholowego zespołu abstynencyjnego zasadniczo leczenie tego stanu wcale nie musi być konieczne. Jeżeli dolegliwości pacjentów nie są znacznego stopnia, to wystarczające może być samo po prostu nawadnianie organizmu i oczekiwanie, aż objawy zespołu odstawiennego ustąpią. Należy jednak podkreślić to, że niepowikłany alkoholowy zespół odstawienny zdecydowanie może przejść w zespół powikłany i wtedy konieczne staje się już zasięgnięcie pomocy medycznej. Majaczenie drżenne wymaga hospitalizacji z tego względu, że stan ten może prowadzić do wielu groźnych zagrożeń, wśród których można wymienić groźne zaburzenia rytmu serca czy depresję oddechową. Chorzy, u których rozwinie się delirium tremens, podlegają ścisłemu monitorowaniu. Wybór podawanych takim pacjentom leków uzależniony jest od tego, jakie to dolegliwości u nich dominują. Standardowo wykorzystanie u chorych z majaczeniem drżennym znajdują leki z grupy benzodiazepin. Korzystne jest także podawanie chorym dawek suplementacyjnych witaminy B1, a jeżeli zaś u chorych wyraźne zarysowane są objawy wytwórcze, to wtedy wykorzystanie znajdować mogą leki przeciwpsychotyczne. Czy ryzyko wystąpienia alkoholowego zespołu abstynencyjnego powinno zniechęcać do odstawienia alkoholu? Na postawione wyżej pytanie odpowiedź jest jedna – zdecydowanie nie. Najgroźniejsza postać AZA, czyli majaczenie drżenne, jest jednocześnie tą najrzadziej spotykaną. Ponadto z uzależnieniem od alkoholu zawsze warto walczyć, wszakże skutki jego przewlekłego nadużywania mogą dotyczyć w zasadzie każdego narządu organizmu i naprawdę bywają opłakane. Osoby, które podejmują się walki z alkoholizmem, korzystać mogą ze spotkań dla Anonimowych Alkoholików, jak i mogą być one leczone w placówkach specjalizujących się w leczeniu alkoholizmu. Druga z wymienionych możliwości polecana jest szczególnie osobom, które nadużywają alkoholu od wielu lat i u których przewidywane jest wystąpienie trudności w walce z uzależnieniem. Z leczenia w specjalistycznych placówkach mogą jednak skorzystać również i te osoby, które obawiają się wystąpienia alkoholowego zespołu abstynencyjnego – w takich miejscach nawet, jeżeli problem ten pojawiłby się u pacjenta, to możliwe byłoby szybkie udzielenie mu ewentualnej potrzebnej pomocy. Absolwent kierunku lekarskiego na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Wielbiciel polskiego morza (najchętniej przechadzający się jego brzegiem ze słuchawkami w uszach), kotów oraz książek. W pracy z pacjentami skupiający się na tym, aby przede wszystkim zawsze ich wysłuchać i poświęcić im tyle czasu, ile potrzebują.

Działanie alkoholu na mózg polega między innymi na tym, że w wyniku częstego picia może dojść do upośledzenia zdolności kontrolowania ilości wypijanego alkoholu oraz do jego nadużywania. Wówczas osoba uzależniona po wypiciu pierwszej porcji alkoholu nie jest w stanie przewidzieć, czy uda jej się skontrolować dalsze picie, czy też nie. Mimo tego, że na skutek wieloletniego intensywnego picia alkoholu przybywa szkód, które obejmują coraz więcej obszarów funkcjonowania psychospołecznego danej osoby, silniejsze są pozytywne oczekiwania związane ze stanem rozluźnienia i ulgi po spożyciu alkoholu. Umysł osoby uzależnionej działa wówczas w taki sposób, aby nie wiązać bezpośrednio konsekwencji wynikających z picia alkoholu z różnorakimi rozwijającymi się problemami zdrowotnymi i życiowymi. Osoba taka nie wyobraża sobie dłuższego funkcjonowania bez alkoholu lub innej substancji psychoaktywnej, gdyż nie potrafi w inny sposób dostarczać sobie pozytywnych doznań lub redukować przykre emocje. Dlaczego on/ona pije? Można zatem zadać pytanie, co takiego się dzieje, że pomimo ponoszenia coraz większych szkód związanych z nadmiernym piciem alkoholu, osoba uzależniona nie koryguje swojego zachowania w tym zakresie i coraz bardziej pogłębia swoje problemy? Oczywiście z jednej strony pojawiają się biologiczne objawy uzależnienia (zmiana tolerancji na alkohol, alkoholowy zespół abstynencyjny itd.), z drugiej jednak strony odpowiadają za to rozwijające się psychologiczne mechanizmy uzależnienia. Stanowią one formę mechanizmów obronnych utrudniających realne spostrzeganie sytuacji, szczególnie w obliczu potrzeby sięgnięcia po alkohol w celu doznania ulgi. Mechanizmy te uszkadzają funkcjonowanie osoby w sferach emocjonalnej, poznawczej oraz tzw. struktury Ja. Mechanizm nałogowego regulowania emocji W sferze emocjonalnej na skutek rozwijającego się uzależnienia kształtuje się mechanizm nałogowego regulowania emocji. Wypicie alkoholu w szybki sposób przekształca przykre stany emocjonalne w przyjemne, pozornie redukuje doświadczanie stresu, krótkotrwale łagodzi przykre emocje. Osoby uzależnione mając niski poziom odporności na doznawane cierpienie i potrzebę jego szybkiego zredukowania, sięgają po alkohol jako najbardziej sprawdzony i szybki sposób. Inną motywacją jest chęć potęgowania stanów przyjemnych poprzez wypicie alkoholu poprawy samopoczucia. Na skutek wieloletniego powtarzania takiego schematu alkohol staje się jednym z głównych źródeł emocji. Mechanizm iluzji i zaprzeczeń W sferze poznawczej osób uzależnionych dominuje mechanizm iluzji i zaprzeczeń. Dotyczy on przede wszystkim selektywnego spostrzegania faktów związanych z nasilającymi się problemami wynikającymi z picia alkoholu. Nasilające się szkody w życiu oraz przykre emocje powodują, że uruchamiają się mechanizmy obronne uniemożliwiające realną ocenę swojej sytuacji. Osoba uzależniona zaprzecza oczywistym faktom związanym z piciem alkoholu, minimalizuje swój problem, obwinia innych za to co się dzieje w jej życiu, ucieka się do różnych racjonalnych i intelektualnych sposobów tłumaczenia faktu swojego nadmiernego picia alkoholu. Zdarza się, że odwraca uwagę innych od swojego picia poprzez np. wszczynanie awantur, wyszukiwanie problemów u innych. Zniekształca też fakty dotyczące przeszłości np. poprzez koloryzowanie wspomnień. O przyszłości myśli w sposób mało realistyczny, układa w myślach plany, ale ich nie realizuje. Mechanizm rozdwajania i rozpraszania Ja Trzeci obszar dotyczy struktury Ja i jest nazwany mechanizmem rozdwajania i rozpraszania Ja. Nadmierne picie alkoholu wpływa na poczucie własnej wartości, z jednej strony może nasilać się złudne poczucie mocy i kompetencji, szczególnie w okresie picia alkoholu, jednakże w okresach po piciu samoocena, poczucie wartości, poczucie kompetencji i wpływu na własne postępowanie znacząco się obniża. Ten niestabilny obraz siebie powoduje, że osoba uzależniona ma trudność w odpowiedzi na pytania – kim jestem, jaki jestem? Nasilone działanie psychologicznych mechanizmów uzależnienia powoduje, że osobie trudno jest samodzielnie zatrzymać uzależnienie i zmienić swój sposób funkcjonowania psychospołecznego. W oddziaływaniach psychoterapeutycznych zwraca się uwagę między innymi na przywracanie racjonalnego myślenia na temat sytuacji związanych z piciem oraz ogólnym funkcjonowaniem. Poprzez analizę stanów emocjonalnych pacjent ma szansę na bardziej konstruktywny kontakt z własną sferą emocjonalną, źródłem uczuć stają się sytuacje życiowe. Na skutek psychoterapii budowany jest realny obraz siebie. Bilbiografia: Mellibruda J., Sobolewska – Mellibruda Z. (2006) Integracyjna psychoterapia uzależnień Instytut Psychologii Zdrowia PTP, Warszawa. Opracowanie: mgr Jolanta Ryniak

W przypadku pomiarownia przy pomocy alkomatu, obecności alkoholu w wydychanym powietrzu wynosi od 0,1 mg do 0,25 mg w 1 dm3. Ze stanem nietrzeźwości mamy do czynienia, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila ( lub jest większa). A zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg lub ma jeszcze wyższą

Światowa Organizacja Zdrowia zaleca unikania terminu "alkoholizm", a zamiast niego lansuje używanie terminów "zespół uzależnienia od alkoholu" lub "uzależnienie od alkoholu" (nr Sta. wg mającej obowiązywać niebawem X Rewizji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Przyczyn Zgonów ICD 10) oraz "picie szkodliwe" (nr. Ten ostatni termin zastąpił często używane w poprzedniej wersji Klasyfikacji terminy: "niesprawności związane z alkoholem" lub "problemy alkoholowe" ,które w tym opracowaniu będą używane zamiennie. Zespół uzależnienia od alkoholu lub uzależnienie od alkoholu (synonimy: alkoholizm w sensie ścisłym, choroba alkoholowa, nałóg alkoholowy, alkoholizm nałogowy), to zespół składający się co najmniej z trzech spośród ośmiu objawów: 1. Silna natrętna potrzeba spożywania alkoholu (głód alkoholu). 2. Upośledzona zdolność kontrolowania picia alkoholu (trudności w unikaniu rozpoczęcia picia, trudności w zakończeniu picia albo problemy z kontrolowaniem picia do wcześniej założonego poziomu). 3. Picie alkoholu w celu złagodzenia albo zapobieżenia alkoholowemu zespołowi abstynencyjnemu oraz subiektywne poczucie skuteczności takiego postępowania. 4. Objawy abstynencyjne (drżenia mięśniowe, nadciśnienie tętnicze, tachykardia, nudności, wymioty, biegunki, bezsenność, rozszerzenie źrenic, wysuszenie śluzówek, wzmożona potliwość, zaburzenia snu, nastrój drażliwy lub obniżony, lęk). 5. Zmieniona (najczęściej zwiększona) tolerancja alkoholu (ta sama dawka alkoholu nie przynosi oczekiwanego efektu, potrzeba spożywania większych dawek alkoholu dla wywołania oczekiwanego efektu). 6. Zawężenie repertuaru zachowań związanych z piciem alkoholu do 1-2 wzorców. 7. Postępujące zaniedbywanie alternatywnych do picia przyjemności, zachowań i zainteresowań. 8. Picie alkoholu mimo oczywistej wiedzy o jego szczególnej szkodliwości dla zdrowia pijącego. ROZPOZNAWANIE OBJAWÓW UZALEŻNIENIA. Ponieważ uzależnienie od alkoholu jest chorobą, to ma swoje charakterystycznie występujące u osób uzależnionych objawy. Występowanie przynajmniej trzech z tych objawów przez jakiś czas w ciągu ostatnich dwóch lat świadczy o uzależnieniu od alkoholu. Objawy (lub inaczej kryteria uzależnienia): Określenia medyczne Określenia potoczne natrętna potrzeba spożywania alkoholu (głód alkoholowy,suszenie), zdolność kontrolowania picia alkoholu (brak silnej woli) alkoholu w celu złagodzenia albo zapobieżenia alkoholowemu zespołowi abstynencyjnemu oraz subiektywne poczucie skuteczności takiego postępowania. (klinowanie, picie nie dopuszczanie do kaca) abstynencyjne ( kac, kac moralny, lęko-huki ) 5. Zmieniona (najczęściej zwiększona) tolerancja na alkohol (mocna i słaba głowa) 6. Zawężenie repertuaru zachowań związanych z piciem do 1-2 wzorców (w piwiarni, pod boczek, etc.) 7. Postępujące zaniedbywanie alternatywnych do picia przyjemności, zachowań i zainteresowań (koncentracja życia wokół picia) (szukanie okazji, inicjowanie wypijanych kolejek, tylko pijące towarzystwo, bez alkoholu nie da się żyć, zabezpieczanie alkoholu,) 8. Picie alkoholu mimo oczywistej wiedzy o jego szczególnej szkodliwości dla zdrowia pijącego (łamanie obietnic zaprzestania picia, wpadki, tyle mi zostało.) I. SILNA, NATRĘTNA POTRZEBA SPOŻYWANIA ALKOHOLU (głód alkoholu). Sformułowanie "głód alkoholowy" używane jest dla określenia stanu charakteryzującego się wzmożoną i trudną do odparcia chęcią wypicia alkoholu, czy upicia się. Jest to zjawisko połączone z narastającym napięciem, niepokojem, rozdrażnieniem. "Głód alkoholowy" może wystąpić w różnych sytuacjach, miejscach, okolicznościach kojarzonych z alkoholem, też po wypiciu niewielkiej ilości alkoholu, wraz z objawami zespołu abstynencyjnego, może też wiązać się z pragnieniem intensyfikowania przeżywanych uczuć. Niektórzy uważają iż głód jest pojęciem hipotetycznym i nie istnieje, ponieważ nie można stwierdzić jego obecności poprzez obiektywne kryteria, takie jak pomiary fizjologiczne, czy biochemiczne. Głodu alkoholowego nie jest w stanie zrozumieć ten, kto go nie przeżywał. Głód alkoholowy jest jednym z głównych mechanizmów wywołujących nawrót choroby. II. UPOŚLEDZONA ZDOLNOŚĆ KONTROLOWANIA PICIA ALKOHOLU (TRUDNOŚCI W UNIKANIU ROZPOCZĘCIA PICIA, TRUDNOŚCI W ZAKOŃCZENIU PICIA ALBO PROBLEMY Z KONTROLOWANIEM DO WCZEŚNIEJ ZAŁOŻONEGO POZIOMU). Po wypiciu pierwszej porcji alkoholu pojawia się niemożność skutecznego decydowania o ilości wypijanego alkoholu i o momencie przerwania picia. Nie pojawia się ona nagle. Osoby pijące w sposób umiarkowany potrafią w pełni kontrolować ilości, częstotliwość i okoliczności spożywanego alkoholu. Dobrze wiedzą ile mogą wypić, z kim i w jakich sytuacjach. Ważnym etapem rozwijającego się upośledzenia kontroli nad piciem jest picie alkoholu w pracy. Kiedy dana osoba zauważy iż ma problem z piciem, próbuje kontrolować swoje picie. Po pierwszych kieliszkach występuje specyficzny głód, co powoduje iż próby kontrolowanego picia są nieudane. III. PICIE ALKOHOLU W CELU ZŁAGODZENIA ALBO ZAPOBIEŻENIA ALKOHOLOWEMU ZESPOŁOWI ABSTYNENCYJNEMU ORAZ SUBIEKTYWNE POCZUCIE SKUTECZNOŚCI TAKIEGO POSTĘPOWANIA. U osoby uzależnionej z chwilą, gdy mija działanie alkoholu, pojawiają się dokuczliwe objawy zespołu abstynencyjnego. Organizm, którego wszystkie przemiany biochemiczne zostały podporządkowane alkoholowi domaga się gwałtownie nowej porcji alkoholu. Jest to przyczyna reintoksykacji "klinowania", zaczynającego każdy następny dzień picia. Dostarczony organizmowi alkohol powoduje zmniejszenie objawów abstynencyjnych, ustąpienie bólów, przywrócenie energii, umożliwia koncentrację i myślenie. Przywraca "normalne" funkcjonowanie. Trwa to krótko, ponieważ alkohol jest stopniowo eliminowany z organizmu, a objawy pojawiają się na nowo. Może tu też występować lęk, przerażenie "jak się nie napiję to się coś złego ze mną stanie", takie przekonanie może wynikać z wcześniejszych doświadczeń. Wówczas następuje uzupełnienie alkoholu. IV. OBJAWY ABSTYNENCYJNE (drżenia mięśniowe, nadciśnienie tętnicze, tachykardia, nudności, wymioty, biegunki, bezsenność, rozszerzenie źrenic, wysuszenie śluzówek, wzmożona potliwość, zaburzenia snu, nastrój drażliwy lub obniżony, lęki). Każde nadużywanie alkoholu pozostawia ślad w organizmie ludzkim. Człowiek, który nie jest uzależniony następnego dnia po upiciu czuje się ciężko chory. Ma bóle głowy, ogólne rozbicie, rozdrażnienie, kłopoty z koncentracją uwagi, niezdolność do dłuższego wysiłku fizycznego i umysłowego, nudności i wymioty. Popularnie ten stan jest nazywany kacem - medycznie są to objawy zatrucia. U osób uzależnionych do objawów zatrucia dołączają się objawy tzw. zespołu abstynencyjnego, który wykształca się na ogół po kilku latach intensywnego picia. Powstaje on wcześniej im trunki były mocniejsze i im większe ilości dana osoba spożywała. Wszelkie uszkodzenia mózgu, będące wynikiem urazów, zapaleń, czy zatruć, przyśpieszają wystąpienie zespołu abstynencyjnego. Dokuczliwe objawy zespołu (zespołu odstawienia) pojawiają się w czasie trzeźwienia lub po wytrzeźwieniu, a więc wówczas, kiedy w organizmie osoby uzależnionej brakuje alkoholu. Organizm przyzwyczaja się do systematycznego przyjmowania alkoholu, w pewnym momencie staje się on niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Kiedy go brakuje, organizm zaczyna jakby "protestować" i domagać się go poprzez wytworzenie objawów abstynencyjnych. Jest więc zrozumiałe, że po kolejnej porcji alkoholu powraca dobre samopoczucie, łagodzi cierpienie i przynosi uklgę, następuje powtórne zatrucie (reintoksykacja) czyli klinowanie. Stanowi ono istotę "błędnego koła" w ciągu picia. Człowiek uzależniony od alkoholu pije, ponieważ nie chce dopuścić do rozwinięcia się bardzo dokuczliwych objawów abstynencyjnych. Musi pić aby nie cierpieć i cierpi, bo pije. Rozwój zespołu abstynencyjnego charakteryzuje się swoistą dynamiką: 1. Stadium Zwane wczesnym, utrzymującym się od kilku lat, tu dominują objawy ze strony układu wegetatywnego, tj. tej części układu nerwowego, która kieruje czynnościami organizmu niezależnymi od woli. Są to bóle i zawroty głowy, osłabienie, bóle mięśniowe, pragnienie, nieprzyjemny smak w ustach, nudności, biegunki, napadowe poty, kołatanie serca. 2. Stadium Późne, obejmuje oprócz wyżej podanych, objawy w sferze psychicznej z charakterystycznymi zaburzeniami nastroju i snu. Najbardziej typowy jest nastrój lękowo - depresyjny (tzw. depresja alkoholowa), często z gniewem i drażliwością. W cięższych stanach - omamy, przywidzenia, majaczenie alkoholowe, drgawkowe, napady abstynencyjne. Ostry zespół abstynencyjny trwa około (początkowo) 1 - 2 dni, później wydłuża się do kilku dni a nawet tygodni. Przypuszcza się, że odzwierciedla on zmiany części mózgu zwanej międzymózgowiem. Niekiedy zdarza się, że u osób uzależnionych w czasie utrzymania abstynencji pojawiają się objawy przypominające zespół abstynencyjny. Ogólne samopoczucie może być bardzo podobne lub identyczne jak w zespole abstynencyjnym podczas ciągów picia. Często pacjenci odczuwają smak wódki w ustach. Towarzyszy temu głód alkoholu czasami bardzo silny. Jest to tzw. "suchy kac" w języku specjalistyczny rzekomy lub wtórny zespół abstynencyjny. Stan taki pojawia się wyłącznie u osób uzależnionych. Może występować wówczas, kiedy są one wystawione na działanie bodźców kojarzących się ze spożywaniem alkoholu - wizyta w sklepie monopolowym a nawet sen w którym pije się alkohol. V. ZMIENIONA TOLERANCJA ALKOHOLU (Najczęściej zwiększona; ta sama dawka alkoholu nie przynosi oczekiwanego efektu, potrzeba spożywania większych dawek alkoholu dla wywoływania oczekiwanego efektu). Tolerancja - to zdolność żywego organizmu do znoszenia bez przeszkody dla niego (do pewnej granicy) bodźców chemicznych, fizycznych i biologicznych. Tolerancja na alkohol jest różna u poszczególnych osób. Może się zmieniać też u tej samej osoby, zależnie od warunków zewnętrznych, czy wewnętrznych. Każdy z pijących miał okazję sprawdzić, jaką miał tolerancję na alkohol. Dla jednych była to setka wódki, dla innych większa lub mniejsza ilość. Organizm zaczynał się wówczas bronić, reagując np. wymiotami. W ten sposób dawał do zrozumienia, że następnych porcji alkoholu nie chce przyjmować, bo jest zatruty. Wzrost tolerancji może nastąpić w sposób niezauważalny. Dzieje się tak wówczas, gdy osoba nieprzyzwyczajona do alkoholu wypija jednorazowo dużą ilość alkoholu, wywoła to silną reakcję przystosowawczą organizmu, to powoduje przyjmowanie alkoholu bez objawów zatrucia. Wzrost tolerancji jest charakterystyczny dla początków uzależnienia, następuje stopniowo. Stopniowo wzrasta zdolność przystosowania się organizmu do stanu zatrucia (intoksykacji). Alkohol, który dostaje się do organizmu, zostaje szybciej rozłożony, robi miejsce dla następnej porcji - osoba tak reagująca może wypić dużo i nie będzie pijana. O wzroście tolerancji mówi się wówczas, gdy poprzednio zażywana dawka daje słabszy efekt. Wysoka tolerancja na alkohol utrzymuje się przez długi czas, nawet przez wiele lat. Zależy od dyspozycji psychofizycznych oraz intensywności picia oraz jego modelu. W miarę dalszego picia, w miarę rozwoju uzależnienia - tolerancja się obniża. VI. ZAWĘŻENIE REPERTUARU ZACHOWAŃ ZWIĄZANYCH Z PICIEM ALKOHOLU DO 1 -2 WZORCÓW. O zawężeniu repertuaru możemy powiedzieć, wtedy gdy dana osoba pije w sposób charakterystyczny dla siebie, np. rozpoczyna picie z konkretnym zawsze określonym zamiarem, ma charakterystyczny dla siebie sposób picia. Jest ot np. picie w konkretnych, podobnych do siebie sytuacjach (picie weekendowe), picie z osobami o dużo niższym statusie społecznym (osoba mająca dobrą pozycję społeczną - gdy zaczyna pić nie jest dla niej ważne z kim pije - pije np. na melinie). VII. POSTĘPUJĄCE ZANIEDBYWANIE ALTERNATYWNYCH DO PICIA PRZYJEMNOŚCI, ZACHOWAŃ I ZAINTERESOWAŃ. Obecność alkoholu w życiu codziennym staje się czymś bardzo ważnym, dużo uwagi i zabiegów jest skoncentrowanych wokół okazji do picia i dostępności alkoholu. Poczynając od picia towarzyskiego, w którym ważne są rozmowy, ludzie, spotkania a alkohol nie jest najważniejszy - istnieje możliwość zrezygnowania z alkoholu na rzecz innych zajęć. Jednak przy wchodzeniu w uzależnienie i dostrzeżeniu, że alkohol daje pewne "korzyści" alkohol staje się coraz bardziej ważny w życiu. Wtedy to rodzina schodzi na drugi plan, również zainteresowania, hobby i inne życiowe cele. Pragnienia przestają się liczyć i są coraz mniej ważne. Dużo energii i miejsca zabierają myśli o alkoholu, możliwości wypicia, poszukiwania okazji i sposobności do picia. Planowanie ile kto zdoła wypić i dbałość, by alkoholu nie zabrakło. Alkohol staje się jedynym celem w życiu pomimo ponoszonych konsekwencji (często niedostrzeganych). Na nic zdają się obietnice, że alkoholik nie będzie pił, gdyż dane słowo notorycznie łamie. VIII. PICIE ALKOHOLU POMIMO OCZYWISTEJ WIEDZY O JEGO SZCZEGÓLNEJ SZKODLIWOŚCI DLA ZDROWIA PIJĄCEGO. O wystąpieniu tego kryterium możemy mówić wtedy, gdy dana osoba wie iż alkohol pogarsza jego stan zdrowia, a pomimo ponoszonych konsekwencji nadal spożywa alkohol. Nie chodzi tu o ogólną orientację, co do szkodliwości alkoholu jaką możemy usłyszeć w środkach masowego przekazu, a raczej konkretną informację uzyskaną np. od lekarza iż to, że dana osoba ma dane schorzenie jest konsekwencją nadużywania alkoholu. Inne zaburzenia takie jak: - "palimpsesty alkoholowe" - powtarzające się epizody "urwanych filmów", "przerw w życiorysie", luki w pamięci - tzn. okresy alkoholowych zaburzeń pamięci związanych z piciem - próby zapanowania nad piciem (np. ograniczanie sobie pory picia, rodzaju trunku, dobrowolne podejmowanie okresowej abstynencji w celu picia bez obaw w przyszłości) - ciągi picia - nawroty picia po okresach abstynencji - zaprzeczanie uzależnieniu (dana osoba nie uważa się za alkoholika) - nasilony lęk, ataki paniki bez powodu - psychozy alkoholowe - próby samobójcze / samouszkodzenia mogą potwierdzać uzależnienie w zależności od modelu picia. Po wypiciu alkoholu często czujemy się rozluźnieni, a także możemy odczuwać senność. Dzieje się tak dlatego, że alkohol hamuje przekaźnictwo w obrębie układu nerwowego. Właśnie z tego powodu nadmiar alkoholu może doprowadzić nawet do całkowitej utraty świadomości. Pozornie może on wydawać się świetnym "lekiem" na

Sen jest tak samo istotny dla organizmu jak tlen, woda czy dostarczanie pokarmu. Bez tych rzeczy ciało ludzkie nie jest w stanie funkcjonować! Tymczasem okazuje się, że z zaburzeniami snu boryka się coraz więcej osób. Czym może być spowodowana bezsenność? Jak z nią walczyć?Czym charakteryzuje się bezsenność?Bezsenność charakteryzuje się niewystarczającą długością bądź niezadowalającą jakością snu. Problem może przybierać różne formy – od trudności w zasypianiu, poprzez przedwczesne budzenie, długie okresy bez snu, aż do uczucia zmęczenia po nocnym śnie. O bezsenności zwykle mówi się w momencie, gdy problemy z zaśnięciem występują trzy razy w tygodniu (lub więcej) przez około miesiąca względem długości trwania można wyróżnić bezsenność przygodną (trwa do kilku dni), krótkotrwałą (może występować do trzech tygodni) oraz przewlekłą (problemy ze snem występują dużej niż miesiąc).Następstwem sennych problemów są uczucie braku wypoczęcia, pogorszenie samopoczucia, drażliwość, osłabienie koncentracji i zdolności uczenia się. Bezsenność może być rozumiana albo jako objaw bądź jako odrębna jednostka diagnozowana jest bezsenność?Osoby borykające się z bezsennymi nocami powinny udać się do poradni leczenia snu, których w naszym kraju jest kilka. Aby zostać przyjętym należy mieć skierowanie od lekarza pierwszego przeprowadzanie w poradni pozwolą ustalić czy bezsenność ma podłoże psychiczno-emocjonalne czy jest spowodowana jakimś niedomaganiem. W drugim przypadku należy przeprowadzić badania krwi, hormonalne oraz centralnego układu nerwowego (w tym badanie mózgu za pomocą EEG lub tomografii komputerowej). Lekarz powinien również upewnić się czy przyczyną nie są problemy związane z kręgosłupem lub układem oddechowym (bezsenność może być wywołana np. skrzywieniem przegrody nosowej). Do postawienia prawidłowej diagnozy potrzebny będzie również wywiad rodzinny. Po przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych testów i badań, często wystarczy po prostu wyleczyć podstawową przypadłość (np. unormować poziom hormonów we krwi), aby zdrowy sen powrócił. Jakie są przyczyny bezsenności?Problemy ze snem mogą być krótkotrwałe bądź utrzymywać się nawet do kilku tygodni - w takiej sytuacji należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Przyczyny bezsenności bywają różne. Liczba osób dotkniętych zaburzeniami snu wzrasta wraz z wiekiem - ludzie młodzi często mają problemy z zasypianiem, co skutkuje tym, że zaczynają się kłaść coraz później, co w efekcie przynosi kłopoty ze wczesnym wstawaniem. U osób starszych przyczyny zaburzeń mogą być wywołane stresem i nieprzemijającym uczuciem niepokoju. Sytuacja ma miejsce dość często u osób dorosłych, które mają chwilowe problemy w życiu rodzinnym lub zawodowym. W takiej sytuacji należy wyeliminować czynnik stresogenny, aby sen powrócił do normy. Zaburzenia snu mogą być również spowodowane czynnikami niezależnymi na przykład upałem, długotrwałym hałasem bądź zbyt ostrym światłem w pomieszczeniu. Nie bez znaczenia jest również nadmierna ilość spożywanej ciekawe, bezsenność dużo częściej spotykana jest u kobiet niż mężczyzn! Bezsenność w ciąży zgłasza ponad połowa kobiet. Choć trudności związane są przede wszystkim ze zmianami, zachodzącymi w organizmie ciężarnej, istotnie przyczyniają się do pogorszenia samopoczucia. Bezsenność dość często dotyka również kobiety po okresie sposoby na bezsennośćZaleca się, aby przed snem jeść produkty, które pobudzą szyszynkę do wydzielania melatoniny. Przykładowo cierpki sok wiśniowy zawiera tryptofan, aminokwas, który przekształca się w serotoninę. Serotonina z kolei powoduje, że w organizmie zwiększa się stężenie potrzebnej melatoniny. Systematyczne picie szklanki tego soku wieczorem może okazać się bardzo pomocne!Również wartym sprawdzenia sposobem są maliny. Jeden gram tych owoców sprawi, że organizm ludzki wyprodukuje 387 nanogramów melatoniny. a to dużo. Warto również wprowadzić do diety inne miękkie owoce takie jak truskawki, jeżyny, agrest czy porzeczki, które są świetnymi katalizatorami w produkcji melatoniny. Z kolei, migdały i orzechy są dobrym źródłem tryptofanu oraz magnezu i witamin, które relaksują i rozluźniają napięcie mięśniowe. Bogate w tryptofan są również banany, które dodatkowo zawierają potas, magnez, mangan, fosfor, wapń i żelazo - czyli wszystko to, co ułatwi regenerację po długim sposoby na bezsenność bywają różne, warto jednak pamiętać, że ostatni posiłek w ciągu dnia powinien być lekkostrawny i skonsumowany nie później niż dwie godziny przed snem. Wprowadzając zmiany w diecie oraz włączając do niej produkty stymulujące organizm do produkcji melatoniny istnieje bardzo duża szansa, że problemy ze snem ustąpią. Jakie są metody leczenia bezsenności?Leczenie bezsenności należy zacząć od łagodnych metod, nie jest wskazane natychmiastowe sięganie od po silne leki na mogą okazać się produkty zawierające ekstrakt z waleriany i chmielu. Zioła działają uspokajająco, rozluźniają oraz przedłużają fazę snu aktywnego, skutecznie poprawiając jakość snu oraz zwalczając objawy bezsenności. Preparaty ziołowe nie otumaniają i nie uzależniają, jednak przeciwwskazania do stosowania będą miały osoby z niewydolnością nerek lub z zaburzeniami czynności leczeniu bezsenności pomocna może się okazać także passiflora, którą stosuje się również przy nadmiernej pobudliwości tabletki na sen przeważnie zawierają syntetyczną melatoninę, czyli hormon, który w organizmie człowieka wytwarzany jest przez szyszynkę. Jego działanie polega na regulowaniu godzin snu i czuwania oraz regulacji zegara biologicznego. Jest polecany osobom pracującym na zmiany i często zmieniającym strefy czasowe. Preparatów z melatoniną nie należy stosować po wypiciu alkoholu, w czasie ciąży i karmienia piersią, przy zaburzeniach hormonalnych, schorzeniach wątroby i nerek oraz osłabionym układzie tabletki nasenne, nawet te, które zawierają niewielkie dawki substancji aktywnych, wydawane są wyłącznie przez lekarza na są skutki zdrowotne bezsenności?Wynikową zaburzeń snu bardzo jest spadek aktywności i wydolności organizmu. Osoby cierpiące na bezsenność przewlekłą są narażone na częste bóle głowy i mięśni oraz ogólnie na złe samopoczucie. Bezsenność wpływa na obniżenie koncentracji, problemy z wykonywaniem codziennych czynności, powoduje narastające przemęczenie oraz rozregulowanie dziennego osób cierpiących na bezsenność przewlekłą niejednokrotnie występuje mechanizm błędnego koła - wielokrotne spoglądanie na zegarek w nocy powodujące wzrost napięcia i wydłużające tym samym proces zasypiania. Przekonanie o tym, że przerywany sen nie jest pełnowartościowy, jest dodatkowym powodem zdenerwowania. Dlatego osoby, które mają problem z zaśnięciem, powinny unikać sytuacji, w których same wywołują u siebie stany podenerwowania. Tytuł magistra farmacji otrzymał na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi. Posiada też licencjat z Wydziału Biologii Uniwersytetu Łódzkiego. Otrzymał liczne certyfikaty z zakresu zarządzania i technik sprzedaży oraz pozyskiwania i obsługi Klientów.

Najczęstszym powodem jasnego stolca po spożyciu alkoholu jest jego wpływ na przewód pokarmowy. Alkohol powoduje zmniejszenie wydzielania żółci, co skutkuje szybszym przepływem żółci do jelit. To z kolei sprawia, że stolec staje się jaśniejszy. Innym czynnikiem, który może przyczyniać się do jasnego stolca po spożyciu alkoholu ^{Uzależnienie od alkoholu to choroba, która może dotknąć każdego, niezależnie od wieku, płci, wykształcenia, czy miejsca zamieszkania. Choroba, która rozwija się latami, często niemalże niezauważalnie powodując kolejne konsekwencje i straty nie do odrobienia. Choroba, która jest piętnowana z powodu wielu szkodliwych mitów i stereotypów, która w naszym społeczeństwie jest nieświadomie wspierana słynnym „ze mną się nie napijesz?!”, „kto nie pije ten donosi”, wszelkimi „karniakami”, „rozchodniaczkami”, „pod śledzika”, czy „na drugą nóżkę”. Te społeczne alkoholowe konwenanse, a także przywiązanie do przyjemnego stanu po przysłowiowym kieliszku wina utrudniają często trzeźwe spojrzenie na problem uzależnienia i osobiste zmierzenie się z nim. Pamiętajmy, że alkoholizm to choroba i jak w przypadku każdej innej, dobrze jest zadbać zawczasu o profilaktykę, poznać objawy i sprawdzać je u siebie oraz skontaktować się ze specjalistą jeśli coś budzi nasz niepokój. Na co więc należy zwrócić uwagę w swoim sposobie używania substancji?Co powinno wzbudzić naszą czujność i kiedy dobrze byłoby udać się do specjalisty? Czy istnieją bezpieczne dla zdrowia ilości alkoholu? Alkohol to trucizna, która spożywana w nadmiernych ilościach wpływa negatywnie na nasze zdrowie wypłukując witaminy i mikroelementy, a także prowadząc do ponad 200 różnych chorób i szkód zdrowotnych. Światowa Organizacja Zdrowia (World Health Organization) stawia alkohol na trzecim miejscu wśród czynników ryzyka dla zdrowia, tuż za paleniem tytoniu i nadciśnieniem tętniczym. WHO określiła limity ilości wypijanego alkoholu, których przestrzeganie niesie za sobą niskie ryzyko szkód zdrowotnych – UWAGA – niskie, a nie zerowe! Porcja standardowa alkoholu to 10 gram, odpowiada to ok 250 ml piwa, 100 ml wina, czy 30 ml wódki. Zdaniem WHO mężczyźni nie powinni przekraczać 4, a kobiety 2 porcji standardowych dziennie, nie więcej niż 5 razy w tygodniu. Oznacza to, że mężczyzna pijacy dwa piwa, czy kobieta pijąca jeden kieliszek wina dziennie, 5 dni w tygodniu naraża się na niskie ryzyko. Należy tu pamiętać o dwóch dniach przerwy w tygodniu, a także o tym, że te ilości nie sumują się i nie odkładają np. na weekend. Abstynencja od alkoholu przez cały tydzień nie daje przyzwolenia na wypicie mężczyźnie 10 piw w sobotni zatem można wypić na spotkaniu towarzyskim by było to bezpieczne dla zdrowia? Jeśli pijemy jedynie okazjonalnie to mężczyźni nie powinni przekraczać 6, a kobiety 4 porcji standardowych alkoholu jednorazowo. Przestrzeganie wytycznych WHO nie daje pełnej gwarancji zachowania zdrowia dlatego, że każdy z nas jest inny, ma inne predyspozycje biologiczne i psychologiczne, cierpi na różne schorzenia i może inaczej reagować na alkohol. Ponadto wytyczne te dotyczą minimalizowania szkód zdrowotnych, a nie ryzyka samego uzależnienia, czyli nie gwarantują, że osoba pijąca nie uzależni się. Jakie indywidualne cechy mają zatem znaczenie dla prawdopodobieństwa pojawienia się nałogu alkoholowego? Czym jest skłonność do uzależnienia? Wyróżniamy pewne cechy osobowe i środowiskowe, które sprawiają, że poszczególne osoby są bardziej podatne na uzależnienie. Warto mieć ich świadomość, aby ustrzec się przed wpadnięciem w nałóg. Na uzależnienie się bardziej narażone są między innymi osoby o wysokim poziomie lęku, o wysokiej wrażliwości, czy mające częste wahania nastroju, także osoby o obniżonym nastroju, depresyjne, czy często przeżywające złość. Alkohol łagodzi te nieprzyjemne stany, przez co jego działanie wydaje się być dla tych osób bardziej atrakcyjne i szybciej pojawia się u nich tendencja, by częściej po niego sięgać. Z drugiej strony, podatne na uzależniania są także osoby impulsywne i poszukujące wrażeń - dla nich alkohol wiąże się z rozrywką i chęcią jak najintensywniejszego odczuwania radości, ekscytacji i podkręcenia przyjemnego stanu. Kolejnym czynnikiem ryzyka jest środowisko, w którym się obracamy. Nadużywająca alkoholu grupa towarzyska, czy alkohol często spożywany w domu rodzinnym, a tym bardziej uzależnienie rodzica sprzyja własnemu uzależnieniu ponieważ spożywanie alkoholu wydaje się być czymś naturalnym, nieodzownym oraz towarzyszącym budowaniu więzi społecznych i spędzaniu wolnego czasu. Uzależnienie może mieć również przyczyny biologiczne, a konkretnie genetyczne związane z możliwością dziedziczenia skłonności do uzależnienia i według badań dotyczy głównie mężczyzn. Czy oznacza to, że nie posiadając opisanych wyżej cech jesteśmy bezpieczni? Nie, pewność, że się nie uzależni może mieć tylko ten, kto w ogóle nie pije. Jeśli nie jesteś abstynentem możesz, w jakimś momencie swojego życia się uzależnić warto więc monitorować swój sposób picia, szczególnie jeśli w życiu zachodzą istotne zmiany, czy pojawiają się przeciwności powodujące stres i trudne emocje. Jakie są pierwsze sygnały, że może rozwinąć się uzależnienia od alkoholu? Czym różni się osoba, która właśnie dotyka lub zaraz dotknie tej niebezpiecznej granicy uzależnienia od tej pijącej w sposób bezpieczny? Taka osoba pije jeszcze tyle, co wszyscy lub niewiele więcej. Symptomatyczne zachowania związane z uzależnieniem na tym etapie będą wiązały się z aspektami psychicznymi i stosunkiem do substancji – alkohol staje się coraz ważniejszy w życiu, taka osoba zaczyna zauważać, że może on pełnić funkcję „leku” na poprawę humoru, czy odprężenie. Może dążyć do stwarzania sobie okazji do picia i coraz częściej je inicjować. Jeśli jesteś w tym miejscu to warto zredefiniować swój stosunek do alkoholu i poszukać innych sposobów na radzenie sobie z trudnymi emocjami, stresem, czy nudą. Kiedy powinna zapalić się czerwona lampka? Kolejne sygnały, które świadczą o rozwoju uzależnienia od alkoholu powinny zwrócić naszą uwagę. Jeśli rozpoznajesz u siebie choć kilka z nich to jest to moment, by zgłosić się do specjalisty, który przeprowadzi diagnozę uzależnienia i pomoże rozwiać wątpliwości: - coraz częstsze inicjowanie picia, wyprzedzanie kolejek, - szukanie okazji do picia alkoholu, - picie w sytuacjach trudnych emocjonalnie, - coraz częstsze upijanie się, - dalsze picie pomimo krytyki ze strony osób bliskich lub zaleceń lekarskich, - wzrost tolerancji na alkohol – tzw. mocna głowa, - zapominanie tego, co działo się podczas bycia pod wpływem alkoholu, urwane filmy, - picie w samotności, ukrywanie picia, - łamanie prawa – picie w pracy, prowadzenie pojazdu po wypiciu alkoholu, konflikty z prawem, agresja pod wpływem alkoholu, - utrata pracy z powodu picia alkoholu, - zaniedbanie relacji z bliskimi i niepijącymi, - odkładanie ważnych spraw na rzecz picia alkoholu, - rozdrażnienie, niepokój jeśli nie ma się możliwości napicia, - odczuwanie silnej potrzeby, czy nawet przymusu napicia się alkoholu, - ciągi alkoholowe (picie kilka dni pod rząd), - nieudane próby powstrzymania się od picia lub kontrolowania picia, - objawy odstawienia alkoholu takie jak drżenie i bóle mięśni, bezsenność, wzmożona potliwość, przyspieszona akcja serca, niepokój, - poranne picie i picie na kaca, - picie pomimo negatywnych konsekwencji zdrowotnych, społecznych, zawodowych, psychicznych. Podsumowując – nie można powiedzieć, że przyczyną uzależnienia jest jakaś konkretna sytuacja, czy cecha charakteru albo ilość wypijanego regularnie alkoholu. Profilaktyka uzależnień wiąże się raczej z szeroko rozumianym dbaniem o równowagę psychiczną – rozwijaniem samoświadomości, umiejętnością samomotywowania się do podejmowania i realizowania wyznaczonych celów i konstruktywnego rozwiazywania problemów oraz budowaniem satysfakcjonujących relacji z innymi – nie w towarzystwie alkoholu. Jeśli jednak w Twoim życiu alkohol zaczął już pełnić ważną rolę - rolę „leku” na trudne stany i emocje, rolę nieodzownego „towarzysza zabaw”, czy „wypełniacza” wewnętrznej pustki, czy obserwujesz u siebie opisane wyżej sygnały ostrzegawcze zgłoś się do specjalisty, bo zawsze warto jest prawdziwie zatroszczyć się o siebie i nigdy nie jest na to za późno. Artykuły, które mogą Cię zainteresować: Terapia DDA Na czym polega psychoterapia? Mechanizmy obronne w uzależnieniu Kiedy po wypiciu alkoholu można wsiąść za kierownicę? który po przebadaniu alkomatem policyjnym będzie miał mniej niż 0,2 promila alkoholu we krwi, nie powinien zostać ukarany}

Czy nocne poty są oznaką odstawienia alkoholu? Alkohol może powodować nocne poty na kilka różnych sposobów. Ludzie mogą się bardziej pocić po wypiciu z powodu: Wpływ na serce i naczynia krwionośne Udostępnij na Pinterest Picie alkoholu może powodować nocne poty u niektórych osób. Alkohol wpływa na organizm na wiele sposobów, z których jednym jest jego wpływ na serce. Może to spowodować zbyt szybkie tętno lub nieregularny rytm serca. Po spożyciu alkoholu, gdy tętno przyspiesza, naczynia krwionośne w skórze mają tendencję do rozszerzania się. Ten proces nazywa się rozszerzeniem naczyń krwionośnych. Rozszerzone naczynia krwionośne powodują, że skóra jest ciepła i zaczerwieniona. Może to spowodować wydzielanie potu. Pocenie się może wystąpić o każdej porze dnia. Jednak ponieważ wiele osób pije alkohol wieczorem, nocne poty są powszechne. Podczas gdy wiele osób po wypiciu alkoholu czuje ciepło, temperatura ciała spada, gdy krew przepływa od rdzenia do skóry przez rozszerzone naczynia krwionośne . Pot usuwa również ciepło z organizmu. Ludzie mogą nie zdawać sobie sprawy, że z tego powodu są narażeni na hipotermię w zimne dni. Lub, w czasie upałów, oprócz pocenia się mogą zacząć odczuwać nudności i zawroty głowy z odwodnieniem. Odstawienie alkoholu Osoby, które dużo lub regularnie piją, mogą pocić się w nocy przez kilka godzin lub dni po ostatnim spożyciu alkoholu. Jest to powszechny objaw odstawienia alkoholu, często dotykający osoby z zaburzeniami związanymi z używaniem alkoholu (AUD). Według National Institutes of Health (NIH), jedno badanie z 2015 roku wykazało, że 15,1 mln dorosłych w Stanach Zjednoczonych miał AUD. Liczba ta obejmuje 9,8 miliona mężczyzn i 5,3 miliona kobiet. Nocne poty spowodowane odstawieniem alkoholu są zwykle przejściowe, ale mogą utrzymywać się przez kilka dni. Inne objawy odstawienia obejmują: bóle i bóle lęk i depresja ból głowy utrata apetytu nudności drżenie problemy ze snem, w tym bezsenność i koszmary senne Niektóre z poważniejszych objawów obejmują wymioty, gorączkę, omamy, i napady. Osoba powinna natychmiast zgłosić się do lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów. Nietolerancja alkoholu Nietolerancja alkoholu jest chorobą genetyczną, w której organizm nie ma wystarczającej aktywności enzymatycznej niezbędnej do rozkładu alkoholu. Jednym z najczęstszych objawów nietolerancji alkoholu jest zaczerwienienie twarzy, ale może również powodować nadmierne pocenie się. Inne objawy to: niskie ciśnienie krwi nudności ból głowy zmęczenie szybkie bicie serca Czasami osoba może wydawać się nietolerancją alkoholu, ale może reagować na inny składnik napoju. Lekarze przeprowadzą prosty test, aby określić, czy problem dotyczy alkoholu. Inne czynniki Inne czynniki, takie jak menopauza lub przyjmowanie leków, często powodują uderzenia gorąca i nocne poty. Picie alkoholu może pogorszyć te objawy. Badanie z 2006 roku, które ukazało się w Annals of Human Biology, wykazało, że picie alkoholu w okresie menopauzy może pogorszyć nocne poty. Spośród 293 osób biorących udział w badaniu 36 procent kobiet w okresie menopauzy doświadczyło nocnych potów. Jednak uderzenia gorąca i pocenie się mogą mieć również wpływ na inne osoby, ponieważ alkohol może uszkodzić układ hormonalny. Ten system wytwarza i wydziela hormony, które mogą przyczyniać się do tych objawów.

Pięć promili alkoholu kobiety osiągną po spożyciu: 9 butelek piwa 500 ml, 13 lampek wina, 24 kieliszków wódki, Niecałych 2,5 szklanek whisky. Mężczyźni osiągną pięć promili po spożyciu: 14 butelek piwa, 20 lampek wina, 36 kieliszków wódki, Niecałych 4 szklanek whisky. Co jeść, a czego unikać podczas spożywania alkoholu?

Mam pytanie tego typu gdy wypije alkohol to zasypiam ale nie w taki sposób kontrolowany tylko tak jak bym tracił przytomność co mi może być ? uprzedzam pytania pije okazyjnie i nigdy nie nadużywałem alkoholu MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu Badanie moczu na urobilinogen Witam... to pytanie raczej do lekarza rodzinnego niż psychologa. Odpowiedź wymaga też przeprowadzenia badań laboratoryjnych. Proszę więc skorzystać z wiedzy i umiejętności lekarza rodzinnego pod opieką którego Pan się znajduje. Pozdrawiam 0 Dzień dobry! Wszelkie środki psychoaktywne (w tym alkohol) oddziałują na ośrodkowy układ nerwowy i mogą w niespodziewany i nieprzewidywalny sposób wpływać na zachowanie, świadomość, postrzeganie, nastrój, kontrolę nad sobą, pamięć itp. Nie można przewidzieć swojej reakcji na alkohol, nawet przy piciu okazjonalnym. Pozdrawiam! 0 Wskazana wizyta u lekarza neurologa lub psychiatry. Możliwość atypowego upojenia alkoholowego, występują wtedy zachowania zaskakujące, bywa, że niebezpieczne... Należałoby zaprzestać picia alkoholu, bo zmienia się reakcja na upojenie i to jest niepokojące. Pozdrawiam. Jw 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Atak furii po alkoholu – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska Alkohol przy lekach antydepresyjnych SSRI Setaloft – odpowiada Mgr Joanna Szmitka-Ĺuszczyk Połączenie hydroksyzyny, setaloftu i alkoholu – odpowiada Mgr Joanna Szmitka-Ĺuszczyk Czy codzienne spożycie alkoholu w takich ilościach może mieć jakieś negatywne konsekwencje? – odpowiada Mgr Bożena Waluś Utrata pamięci po alkoholu – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska Popijanie alkoholem tabletek psychotropowych – odpowiada Mgr Joanna Szmitka-Ĺuszczyk Wybudzanie w nocy z lękiem po spożyciu alkoholu – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska Do jakiego specjalisty powinna się udać osoba, która po niewielkiej ilości alkoholu traci świadomość? – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Regularne spożywanie alkoholu przy lekach na kolagenozę i tabletkach psychotropowych – odpowiada Marta Osińska-Białczyk Dlaczego źle się czuję po wypiciu alkoholu? – odpowiada artykuły

Skrócona wersja testu MAST (Michigan Alcoholism Screening Test) jest prawdopodobnie wiarygodnym narzędziem do wstępnej oceny ryzyka uzależnienia od alkoholu. Uważa się, że udzielenie co najmniej 5 odpowiedzi „tak” na poniższe pytania wskazuje na duże prawdopodobieństwo istnienia uzależnienia od alkoholu u danej osoby:

Alkohol często uważany jest jako lekarstwo na bezsenność. Sposób na szybkie i bezproblemowy zaśniecie. W rzeczywistości jednak picie negatywnie wpływa na ilość snu, jak i jego jakość. Zaburzenia zauważalne są nie tylko u alkoholików, ale także osób spożywających trunki sporadycznie. W artykule dowiesz się, co jest powodem bezsenności po alkoholu, jak ją leczyć i czemu trunki nie są zwykle kojarzone z bezsennością. Bezsenność po odstawieniu alkoholu – zaburzenia snuZaburzenia snu po alkoholu a sen alkoholikaProblemy ze snem po alkoholuBezsenność po wypiciu alkoholu a uzależnienieJak leczyć bezsenność po alkoholu?Jak długo może trwać bezsenność po odstawieniu alkoholu? Bezsenność po odstawieniu alkoholu – zaburzenia snu Zdanie: nie mogę spać po alkoholu, jest rzadko wypowiadane przez tych nieuzależnionych. Dla wielu osób jedno piwo czy lampka wina są pomocne wieczorem. Jeśli chodzi o wpływ alkoholu na sen, zwykle uważa się, że picie wspomaga zaśnięcie. Często zapewnia to szybki sen, ale czy faktycznie jakościowy? Niestety nie. Wbrew pozorom alkohol nie niweluje problemu bezsenności, a ją powoduje. Zaburzenia snu po alkoholu a sen alkoholika Zaburzenia snu to nie tylko kłopoty z zaśnięciem. Mają także związek z przebudzaniem się w nocy oraz problemem z dalszą regeneracją mózgu. Dodatkowo powodują również wczesne przebudzenia. Picie alkoholu może wywoływać senność, jednakże negatywnie oddziałuje na fazy snu. Przez co umysł nie wypoczywa w odpowiedni sposób, a człowiek w ciągu dnia odczuwa zmęczenie. Nie tylko godziny spędzone w łóżku decydują o samopoczuciu człowieka, ale również przebieg snu. Alkohol skutecznie zaburza jego fazy. Tylko, gdy między nimi jest zachowana równowaga, można mówić o efektywnym odpoczynku. Problemy ze snem po alkoholu Spożywanie trunków sprawia, że pogłębia się faza NREM (marzenia senne), ale występują zakłócenia w fazie REM (głęboki sen). Po piciu faktycznie śnimy głębiej, ale tylko przez 2-3 godziny. Przez to sen nie jest wystarczająco wartościowy i nie dodaje odpowiedniej ilości energii potrzebnej do prawidłowego funkcjonowania. Bezsenność często powoduje również rozdrażnienie i problemy z koncentracją. Po alkoholu człowiek szybciej usypia, lecz w rezultacie ta najbardziej wartościowa część snu jest spłycona, co źle wpływa na codzienne działania oraz samopoczucie. Problemy ze snem po alkoholu Bezsenność po wypiciu alkoholu a uzależnienie Chociaż płyn etylowy często jest używany jako rozwiązanie przeciwko bezsenności, to w rzeczywistości tylko senność po alkoholu jest bardziej prawdopodobna. Takie “leczenie” zaburzeń snu może zakończyć się uzależnieniem lub powrotem do nałogu. U 32% osób trzeźwych alkoholików powtarzalna jest bezsenność związana z abstynencją. Niekiedy trawa to nawet przez kilka miesięcy. Tego typu problemy powodują, że człowiek odczuwa chęć do zakończenia czasu abstynencji. Picie alkoholu to jednak zgubne rozwiązanie, ponieważ tylko pozornie poprawia sytuację, a w rzeczywistości negatywnie oddziałuje na sen: jego jakość, jak i długość. Człowiek nie tylko nie jest wypoczęty, ale dodatkowo rozdrażniony i ma problem ze skupieniem. Powrót do nałogu i ponowne przerywanie ciągu alkoholowego wiąże się również z zespołem odstawiennym, który doprowadza głównie do odczuwania objawów obciążających psychikę. Wskutek tego człowiek często wybudza się przedwcześnie, doświadcza halucynacji i nie wypoczywa. Warto także pamiętać, że alkohol w każdej ilości jest niebezpieczny. Nawet niewielkie dawki mogą nie tylko pogłębić bezsenność, ale także wywołać chorobę alkoholową, której skutki wpływają na ogólny komfort życia. Jak leczyć bezsenność po alkoholu? Badania wykazują, że ok. 25% chorujących na bezsenność decyduje się na leczenie problemów z zaśnięciem za pomocą trunków nisko lub wysokoprocentowych. Alkohol nigdy nie powinien być odpowiedzią na bezsenność, a nawet ją pogłębia! Jak zatem sobie z nią radzić? To zależy od sytuacji danej osoby i odczuwanych objawów. Jeśli mamy na myśli kogoś, kto nie jest uzależniony, najlepiej skorzystać z pomocy lekarza specjalizującego się w zaburzeniach jakości i ilości snu. W przypadku osoby uzależnionej postawą jest terapia alkoholowa. Zapoznaj się: Leczenie alkoholizmu w Warszawie, czyli jak wygląda terapia uzależnień w prywatnym ośrodku? Jak długo może trwać bezsenność po odstawieniu alkoholu? Problemy ze snem mogą trwać od 3 do 21 miesięcy. Dopiero po ok. 5-9 miesiącach nieprzerwanej abstynencji i odstawieniu alkoholu szybkość usypiania oraz wydajność snu powracają do normy. W takiej sytuacji najważniejsze jest pokonanie choroby alkoholowej, a dopiero potem walka z innymi zaburzeniami. He S., Brooks Kampman Chakravorty S., The Relationship between Alcohol Craving and Insomnia Symptoms in Alcohol-Dependent Individuals, Alcohol Alcohol.,

.

n5g3uvcex0.pages.dev/980

n5g3uvcex0.pages.dev/618

n5g3uvcex0.pages.dev/94

n5g3uvcex0.pages.dev/175

n5g3uvcex0.pages.dev/915

n5g3uvcex0.pages.dev/441

n5g3uvcex0.pages.dev/999

n5g3uvcex0.pages.dev/763

n5g3uvcex0.pages.dev/89

n5g3uvcex0.pages.dev/243

n5g3uvcex0.pages.dev/24

n5g3uvcex0.pages.dev/991

n5g3uvcex0.pages.dev/694

n5g3uvcex0.pages.dev/299

n5g3uvcex0.pages.dev/724

bezsenność po wypiciu alkoholu